... Την τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου ο θάνατος τον αγκαλιάζει και την επομένη 1η Μαρτίου 1875 στις 10 το βράδυ ο Corbiere πεθαίνει στα τριάντα του χρόνια.
Καθ' όλη τη βραχύβια ύπαρξή του ζει στο περιθώριο μιας κοινωνίας που δεν τον κατανοεί:
Πουλί σπάνιο και λαθραίο
Αρσενικό... και μερικές φορές πολύ γυναίκα
Σε όλα επιτήδειος και πουθενά καλός.
Ανάμεσα στους πέντε ποιητές που ο Βερλαίν αναφέρει στη σύντομη μελέτη του με γενικό τίτλο "Les Poetes maudits" που δημοσιεύθηκε το 1884, το όνομα του Τριστάν Κορμπιέρ αναφέρεται πρώτο.
Μπορεί η επιλογή να προήλθε από την κατάταξη των ονομάτων με αλφαβητική σειρά, ωστόσο σε αυτή τη περίπτωση η σύμπτωση ήταν ακριβής.
Ο Corbiere ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι ο κατ' εξοχή καταραμένος ανάμεσα σε αυτούς που ανέδειξε ο Verlaine, δηλαδή ο λιγότερο γνωστός κι αν όχι ο λιγότερο, σίγουρα ο πιο παραγνωρισμένος, ο πιο απόκρυφος από τους πέντε που για να τους θυμηθούμε είναι: Corbiere, Mallarme, Rimbaud, Marceline Desbordes-Valmore, και Villiers de l'Isle-Adam.
Ωστόσο χωρίς να είναι σε τίποτα κατώτερος από αυτούς είναι ο μόνος που διαθέτει κάποια στοιχεία που είχαν εξαφανισθεί από την εποχή του Villon...
Γάλλος ποιητής (1845-1875). Το γνωστότερο έργο του είναι οι "Κίτρινοι έρωτες" ("Amours jaunes", 1873). Λιγότερο λαμπρός από τους σύγχρονούς του Ρεμπώ και Λωτρεαμόν, ο Κορμπιέρ έγινε γνωστός μετά το θάνατό του κυρίως εξαιτίας του Πωλ Βερλαίν, που τον συμπεριέλαβε στην ανθολογία των "Καταραμένων ποιητών" ("Poetes maudits", 1883). Το έργο του άσκησε επίδραση στους συμβολιστές και αργότερα στους σουρεαλιστές ποιητές του 20ου αιώνα, αφού τη μακρινή επίδραση του Κορμπιέρ αναγνωρίζουν οι T.S.Eliot και Ezra Pound.
