Τα διηγήματα και οι νουβέλες του σύγχρονου αφροαμερικανού πεζογράφου Τζον Κίιν μάς μεταφέρουν, μεταξύ άλλων, στις ζούγκλες και τα μοναστήρια της Βραζιλίας, στις φυτείες και τις επαναστάσεις των δούλων της αποικιακής Αϊτής, στους εμφυλίους πολέμους των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και στην ιστορία του πρώτου μη ιθαγενή κατοίκου που πάτησε το πόδι του στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Οι Αντιαφηγήσεις προτείνουν διαφορετικές οπτικές γωνίες θέασης της ιστορίας, στη μικρή ή στη μεγάλη της κλίμακα, εμπλουτίζοντας ή αναπροσδιορίζοντας τη σχέση του αναγνώστη με τη (μαύρη) Ιστορία της Βόρειας Αμερικής. Από τη μεταποικιοκρατική ανάγνωση μέχρι την queer λογοτεχνία, οι αφηγηματικοί κώδικες του συγγραφέα είναι κοινοί· η σεξουαλικότητα των χαρακτήρων αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ατμόσφαιρας και του ύφους των ιστοριών. Δεν θα ήταν άσκοπο να παρατηρήσουμε πως ο Τζον Κίιν, ανδρωμένος στον ορίζοντα μιας κορυφαίας λογοτεχνικής παράδοσης, της αμερικανικής, εκμεταλλεύεται σε έκταση και σε βάθος τον αφηγηματικό πλουραλισμό της, δίνοντάς μας ένα έργο δουλεμένο στην εντέλεια, με δεξιοτεχνία και διεισδυτικότητα.
