Η πραγματεία εξετάζει τέσσερις αρετές, την ανδρεία, τη φιλανθρωπία, τη μετάνοια και την ευγενική καταγωγή.
Πρώτα εξετάζεται η ανδρεία, η οποία συνδυάζεται με τη γνώση και αντιδιαστέλλεται από το άλογο θράσος το οποίο επιδεικνύει κανείς με αγριότητα στον πόλεμο. Την αληθινή ανδρεία την επιδεικνύει ο σοφός άνθρωπος σε διάφορες περιστάσεις της ζωής, τόσο σε καιρό ειρήνης, όσο και σε καιρό πολέμου. Σε καιρό ειρήνης η ανδρεία επιδεικνύεται: με την περιφρόνηση του υλικού πλούτου και με την υιοθέτηση της απλότητας και του αληθινού πλούτου που είναι ο πνευματικός, με την περιφρόνηση των επαίνων του πλήθους και την αντικατάστασή τους με τους επαίνους των σοφών, με την περιφρόνηση τυχόν αναπηριών και την αντικατάσταση της λειτουργίας των ανάπηρων μελών με τη δύναμη της φρόνησης, με τη σωφροσύνη, η οποία διατηρεί την ψυχή υγιή. [...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
Ο Φίλων ήταν Ελληνοϊουδαίος φιλόσοφος των αρχών του 1ου αι. μ.Χ. Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, κύρια εστία της ιουδαϊκής διασποράς και ταυτόχρονα κέντρο του ελληνικού πολιτισμού. Ο ίδιος συγκατέλεγε τον εαυτό του στους Έλληνες, ως μητρική γλώσσα είχε την ελληνική, είχε λάβει ιδιαίτερη φιλοσοφική και φιλολογική μόρφωση και έγραφε κατά το αττικό πρότυπο.
Τα έργα του, από τα οποία μερικά έχουν χαθεί, διαιρούνται συνήθως σε έργα καθαρά φιλοσοφικού περιεχομένου, υπομνήματα στην Πεντάτευχο, συγγράμματα που αναφέρονται στην ιουδαϊκή θρησκεία και έργα απολογητικά.
Η σημασία του Φίλωνα είναι μεγάλη για την ιστορία του χριστιανισμού. Από το έργο του αντλούμε πολύτιμες πληροφορίες για τον θρησκευτικό βίο των εξελληνισμένων Ιουδαίων της διασποράς κατά τους χρόνους του Χριστού και των αποστόλων. Τα χωρία από έργα Ελλήνων συγγραφέων που χάθηκαν, τα οποία παρατίθενται στο έργο του, καθώς και τα δάνεια από την ελληνική φιλοσοφία στο σύνολό της και τη μυστική θεολογία αναδεικνύουν τα συγγράμματά του σε πολύτιμη πηγή φιλολογικής, φιλοσοφικής και θρησκειολογικής έρευνας.
