Κανένας άγιος από την δυτική παράδοση δεν βρίσκεται τόσο κοντά στη θρησκευτική ελληνοβυζαντινή παράδοση όσο ο Φραγκίσκος.
Το σύνολο των γραπτών του, που παρουσιάζεται στην συγκεκριμένη έκδοση μεταφρασμένο στα ελληνικά, το μαρτυρεί με περίτρανο τρόπο. Παρότι θεωρούσε τον εαυτό του απλό, άσημο και αγράμματο, προσέφερε στην ανθρωπότητα κάτι που δύσκολα το συναντούμε, ακόμη και στο χώρο των μεγάλων αγίων: μας άφησε μια σπουδαία συλλογή κειμένων, η οποία μας δίνει την δυνατότητα να γνωρίσουμε τους μυστηριώδεις οραματισμούς της ψυχής του, τον εσωτερικό του κόσμο, τη δική του προσωπική ζωή, απ' όπου ξεπήδησαν η ανθρωπιά κι η αγιοσύνη, η αποστολική δράση και η μαρτυρία του, το τόσο ριζικά και γεμάτο αγαλλίαση ευαγγελικό μήνυμα, ώστε να συναρπάζει όποιον το κατανοεί και το ζει.
Αυτό το μήνυμα του Φραγκίσκου, που μπορεί κανείς εύκολα να βρει στην παρούσα έκδοση των Απάντων του, είναι ικανό να κυριαρχήσει και να προκαλέσει κάθε χριστιανό και να τον ωθήσει αποφασιστικά προς μια περιπέτεια απελευθέρωσης και αγάπης.
Ο μεταφραστής και επιμελητής-μελετητής των κειμένων του Φραγκίσκου, Παναγιώτης Υφαντής ανέλαβε ένα επίπονο έργο και το έφερε εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ο Φραγκίσκος της Ασίζης (1181 ή 1182-3 Οκτωβρίου 1226) είναι Άγιος της Καθολικής Εκκλησίας, ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών.
Γεννήθηκε στην Ασίζη της Ιταλίας, από πλούσια οικογένεια. Πήρε μέρος σε εμφύλιους πολέμους. Κατά τη διάρκεια μιας αρρώστιας του είδε δύο όνειρα τόσο συγκλονιστικά, που τον οδήγησαν στην αμετάκλητη απόφαση να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο έργο της φιλανθρωπίας. Στόχος της φροντίδας του ήταν οι φτωχοί και σε αυτούς έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. Κάποτε μάλιστα ενώθηκε μαζί τους σε μια εξέγερση κατά των ευγενών και αυτό του στοίχισε ένα χρόνο φυλακή. Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε ερμηνευτής των αισθημάτων που ήταν διαδεδομένα στην εποχή του: κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Ο ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του). Για τρία χρόνια αποσύρθηκε στην ησυχία της ασκητικής ζωής, ώσπου το 1209 ίδρυσε χωριστό μοναχικό τάγμα. Οι οπαδοί του ολοένα πλήθαιναν και αποτέλεσαν το τάγμα των Φραγκισκανών, που είχε την έγκριση και του Πάπα Ινοκέντιου Γ΄. Ο Φραγκίσκος της Ασίζης επισκέφτηκε τη Γαλλία, την Ισπανία, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο. Επιστρέφοντας στην Ιταλία έθεσε κανονισμούς για την καλύτερη λειτουργία του τάγματος, του οποίου η οργάνωση έγινε αρτιότερη. Το 1224, ύστερα από σαράντα ημέρες προσευχής και νηστείας, είδε να αποτυπώνονται πάνω στο σώμα του τα στίγματα των πληγών του Ιησού.
Όταν πέθανε, τον έθαψαν σε ναό που μόλις είχε χτιστεί. Ανακηρύχτηκε Άγιος το 1228 από τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου.
Μη Διαθέσιμο
