Ο Άκτον ήταν ένας από τους μεγάλους ιστορικούς που, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, σφράγισαν με το έργο τους τον 19ο αιώνα, έναν αιώνα ο οποίος κοίταζε ταυτόχρονα στο παρελθόν και στο μέλλον. Παρόμοιες εμβληματικές φυσιογνωμίες ήταν ο Μακώλεϊ και ο Καρλάιλ στην Αγγλία, ο Μισλέ και ο Γκιζό στη Γαλλία, ο Ράνκε και ο Ντρόιζεν στη Γερμανία, ο Παπαρρηγόπουλος και ο Λάμπρος στην Ελλάδα. Κάθε έθνος, όπως είχε τον εθνικό του ποιητή, είχε και τον εθνικό του ιστορικό. Όλοι αυτοί φιλοτέχνησαν τις εικόνες που τα έθνη επιθυμούσαν για τον εαυτό τους. Ανήκαν στις ηγετικές ομάδες, ήταν αξιόλογοι λογοτέχνες και, γράφοντας την ιστορία τους, δεν απευθύνονταν απλώς στους ομοτέχνους τους αλλά στο έθνος συνολικά. Το ύφος τους ήταν υψηλό, επικό, διανθισμένο με συμπεράσματα που συνήθως αποκόπτονταν από τα συμφραζόμενά τους για να γίνουν γενικά αξιώματα. Ποιος δεν θυμάται τη φράση "Η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα", ακόμη κι αν έχει ξεχάσει ότι την είπε ο Λόρδος Άκτον;
Ο λόρδος Άκτον (John Emerich Edward Dalberg, 1st Baron Acton of Aldenham, 1834-1902) γεννήθηκε στη Νεάπολη της Ιταλίας από άγγλο πατέρα και μητέρα που προερχόταν από οικογένεια ευγενών της Βαυαρίας. Σπούδασε στην Ιρλανδία και στο Μόναχο (1850-1853), όπου είχε καθηγητή έναν από τους επιφανέστερους γερμανούς ιστορικούς του 19ου αιώνα, τον Johann von Dollinger (1799-1890). Καθολικός και ακραιφνής φιλελεύθερος, πολέμιος κάθε φανατισμού, πολιτικού ή θρησκευτικού, κάτοχος τεσσάρων γλωσσών, με τεράστιο εύρος και βάθος γνώσεων, ο Άκτον εξελέγη στη Βουλή των Κοινοτήτων το 1859-1865, ενώ το 1869 του απονεμήθηκε ο τίτλος του λόρδου. Καθηγητής της Ιστορίας στο Κέιμπριτζ από το 1895 ως το 1901, ο Άκτον συνέλαβε και επιμελήθηκε την περιώνυμη όσο και πολύτιμη Cambridge Modern History, δίχως ωστόσο να καταφέρει να υλοποιήσει τους φιλόδοξους συγγραφικούς στόχους του, στους οποίους περιλαμβάνονταν μια Παγκόσμια Ιστορία και μια Ιστορία της Ελευθερίας.
