Το βιβλίο της Αποκάλυψης, είναι το τελευταίο από τα εξήντα έξη (66) βιβλία της Αγίας Γραφής. Η Αγία Γραφή, είναι το κοινώς αποδεκτό βιβλίο του Χριστιανικού Κόσμου. Για τους αληθινούς Χριστιανούς, είναι το βιβλίο του ίδιου του Θεού, του Δημιουργού των πάντων και του ανθρώπου. Είναι ένα δώρο σημαντικής αξίας, το δεύτερο σε σπουδαιότητα μετά από την θυσία του Γιού του, του Ιησού Χριστού και που με πολύ αγάπη τα πρόσφερε και τα δύο στους ανθρώπους. Είναι το βιβλίο οδηγιών, το προσπέκτους, που παρά το γεγονός που γράφτηκε σε περίοδο Δέκα Έξη αιώνων, (χίλια εξακόσια χρόνια) 1513πχ -96μχ, από σαράντα διαφορετικούς συγγραφείς, έχει κεντρικό θέμα και εσωτερική αρμονία, γιατί αυτοί οι συγγραφείς, διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων, μόρφωσης και επαγγελμάτων, τα όσα γράψανε, τα γράψανε κατόπιν Θεϊκής έμπνευσης, όπως οι ίδιοι ομολογούν. Αναφέρονται επανειλημμένα τέτοιες ομολογίες τους, όπως:
1) Το πνεύμα του Κυρίου μίλησε μέσα από εμένα, και ο λόγος του ήρθε επάνω στη γλώσσα μου. 2η Σαμουήλ 23 /2. 2) Ολόκληρη η Γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη· για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε καλό έργο. 2η Τιμόθεος 3/16,17. 3) Και έχουμε βεβαιότερο τον προφητικό λόγο, στον οποίο κάνετε καλά να προσέχετε, σαν σε λυχνάρι που φέγγει μέσα σε σκοτεινόν τόπο, μέχρις ότου έρθει η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλει μέσα στις καρδιές σας, ξέροντας πρώτα τούτο, ότι καμία προφητεία της γραφής δεν γίνεται από την προσωπική εξήγηση εκείνου που προφητεύει. Επειδή, δεν ήρθε ποτέ προφητεία από θέλημα ανθρώπου, αλλά, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, μίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού. 2η Πέτρου 1/19-21. Μετάφραση, όλα, Σπ. Φίλου. Η παρουσία του Ιησού στη γη, οι διδασκαλίες του, ο τρόπος ζωής του, η παρακαταθήκη που άφησε και όσα αναφέρει η Αγία Γραφή, εάν τα εφάρμοζαν και τα ακολουθούσαν οι άνθρωποι, η διαβίωση τους στον πανέμορφο πλανήτη γη, θα ήταν όμορφη και ευχάριστη, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Όμως, η μη τήρηση των διδασκαλιών και οδηγιών αυτών, οδήγησε στην οικτρή κατάσταση και πραγματικότητα που βρίσκεται σήμερα η ανθρωπότητα και τα χειρότερα είναι ακόμη πίσω, ακολουθούν και έρχονται. Στο διάβα της ιστορίας, υπήρξαν άνθρωποι, έστω και λίγοι και υπάρχουν μέχρι και σήμερα και θα υπάρχουν, που ακολούθησαν τις θεϊκές αυτές αρχές, με αποτέλεσμα, να διωχθούν και να διώκονται, να φυλακισθούν, να δαρθούν, να εξοριστούν και πολλοί να χάσουν υπάρχοντα και τη ζωή τους ακόμη. Η ιστορία τα αναφέρει. Όμως, επειδή ο καιρός που απομένει είναι λίγος και κρίσιμος, ο φιλόστοργος Δημιουργός, ο Αληθινός Θεός, μέσω του βιβλίου της Αποκάλυψης, επιθυμεί και θέλει, να δώσει, τελευταίες συμβουλές, οδηγίες και μηνύματα, στην κορωνίδα της δημιουργίας του τον άνθρωπο, που πολύ αγαπά. Που δεν στάθηκε κορωνίδα, δυστυχώς!!!
Ο Θεόδωρος Μ. Μαθιουδάκης γεννήθηκε το 1937 στο χωριό Σκάφη της Επαρχίας Σελίνου Κρήτης και έζησε εκεί ως το 1956 χρονιά που τέλειωσε το γυμνάσιο. Κατόπιν ήλθε στην Αθήνα όπου σπούδασε Οικονομικά-Λογιστικά στην Ανωτάτη Εμπορική. Επαγγελματικά εργάστηκε στον ιδιωτικού τομέα, όπου επί τριάντα πέντε και πλέον χρόνια αποτέλεσε βασικό, οργανωτικό οικονομικό στέλεχος δύο μεγάλων σήμερα Ναυτιλιακών Ομίλων της Χώρας μας. Με την ποίηση ασχολήθηκε από μαθητής Γυμνασίου, γράφοντας και δημοσιεύοντας ποιήματα σε διάφορα μαθητικά και άλλα περιοδικά της Κρήτης και της Αθήνας. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Στον Αργαλειό του Χρόνου κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2001 από τις εκδόσεις Δωδώνη, και έτυχε ευμενούς υποδοχής. Παράλληλα αρθρογραφεί σε τρεις εφημερίδες, μία της Αθήνας και δύο της Κρήτης. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.
