Γίνεται απόλυτα εμφανές ότι η ανάδυση του νεωτερικού κράτους συνοδεύεται αναπόφευκτα από τη γένεση μιας εξω-κρατικής εξουσίας, η οποία είναι ουσιαστικά, αυταρχική και παράνομη. Ο μόνος στόχος του κεφαλαίου είναι να αξιοποιεί τον εαυτό του και αυτή η δομική τάση δημιουργεί τη φετιχιστική φαινομενικότητα της αυτοπαραγόμενης αξίας. Προκειμένου αυτός ο αισχρός χαρακτήρας του καπιταλισμού να εφαρμοστεί κοινωνικά με επιτυχία, πρέπει να συνοδεύεται από μια ιδεολογική μυθοπλασία, ακριβώς την ιδέα μιας διαρκούς και ακατάπαυστης προόδου χωρίς οποιαδήποτε θεμελίωση στην οικονομική, πολιτική ή λογική πραγματικότητα. Κανένα άλλο σύστημα στην ιστορία δεν γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία στο να μετατρέπει τις κοινωνικές ανισότητες και τις δομικές αντιφάσεις σε προνομιακή πηγή αξίας. Η συνεχιζόμενη κρίση για άλλη μια φορά αποκάλυψε και ξεσκέπασε τη φιλελεύθερη και νεοφιλελεύθερη οικονομία ως μια ψευδοεπιστήμη. Η πραγματική πολιτική καταλήγει σε μια απόπειρα να αντιταχθούμε στην πολιτική του κεφαλαίου και στη «δημοκρατική» πολιτική του ανθρώπινου ναρκισισμού.
O Παύλος Χρήστου γεννήθηκε στα Καμάρια Ευβοίας, εισήλθε στην Σχολή Ικάρων το 1976 και αποφοίτησε το 1980. Έχει σπουδές στη Στατιστική, στον Ηλεκτρονικό Αυτοματισμό, στα Ποιοτικά Πρότυπα Διοίκησης και Οργάνωσης, στον Προγραμματισμό και μεταπτυχιακά στις Στρατηγικές Σπουδές και Διεθνείς Σχέσεις. Είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο ABERDEEΝ με θέμα "Ευρωαντλαντικές σχέσεις και συνεργασία με τη Ρωσία" και στο Πανεπιστήμιο του ΕSSEX με θέμα "Greek -Turkish relations in the new strategic-geopolitical environment".Είναι άμισθος επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Αθηνών (Εργαστήριο Φυσικής) και έχει διατελέσει Εθνικός Αντιπρόσωπος και Εκπρόσωπος στον Ο.Α.Σ.Ε, Ν.Α.Τ.Ο, Ε.Ε, EUROCONTROL, Ο.Η.Ε, I.C.A.O, καθώς επίσης και σε Επιτροπές του νατοϊκού Συστήματος Διοίκησης και Ελέγχου.
