Αστικός κώδικας και ειδικοί αστικοί νόμοι

Το κείμενο του Αστικού Κώδικα, το οποίο μέχρι των αρχών της δεκαετίας του ’80 αντιμετωπίζετο σχεδόν ως "ιερό" και παρέμενε αναλλοίωτο*, έκτοτε υπέστη σημαντικές, σχεδόν συνεχείς, μεταβολές. Ως εκ τούτου η σχεδόν καθ’ έκαστον έτος "ανακάθαρσις" του κειμένου του Αστικού Κώδικα κατέστη επιβεβλημένη.

Αν προστεθεί ότι, μετά την προσχώρηση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, πολυάριθμες κοινοτικές οδηγίες επιβάλλουν στον έλληνα νομοθέτη να προσαρμόσει την, ιδίως στο ιδιωτικό δίκαιο αφορώσα, ημεδαπή νομοθεσία προς τις κοινοτικές ρυθμίσεις, φαινόμενο το οποίο, μετά την εισαγωγή μας στο ενιαίο νομισματικό σύστημα της Ενωμένης Ευρώπης (ΟΝΕ), παρασύρει, σε μεγάλο μέτρο, και την υφιστάμενη ημεδαπή νομισματική νομοθεσία, δικαιολογείται η κατ’ έτος επανέκδοση του ανά χείρας τόμου, στον οποίο, πλην του κειμένου του Αστικού Κώδικα, περιέχεται και η, μέχρι της στιγμής που γράφονται οι γραμμές αυτές, ισχύουσα κυριότερη ειδική αστική νομοθεσία.

* Με εξαίρεση την κατάργηση, από το άρθρο 2 § 2 του ν. 3192/1955, της περιπτώσεως 4 της πρώτης παραγράφου του άρθρου 1728, κατά το οποίο οι γυναίκες δεν μπορούσαν να συμπράττουν ως μάρτυρες στη σύνταξη διαθηκών.