Τι τεμπελιά και τι αστείο που γράφει
μισό μπουκάλι τον κοιτάει αντικριστά.
Έχει συνέταιρο σε μι' άλλη πολιτεία
προσμένοντας να του 'ρθει ξαφνικά.
Νομίζει πως έχεις ευχέρεια του λόγου
γνωρίζει με μέτρο το χέρι μιας γυναίκας να κρατά
μα δε το θέλει να βγει απ' το σπίτι
το συνεταίρο του σπάνια ζητά.
Μα αυτός στην μπάρα περιμένει να γυρίσει
ζητώντας το, γιατί 'ναι μοναχός
δε θέλει άλλα μέθυσα κορίτσια και αγόρια
στην συντροφιά του να παραπαίουν διαρκώς.
Ψάχνει γι' ανθρώπους να τους κάνει να ξεφύγουν.
Την ευφορία τους να βγάλει στο σφυρί.
Μισό μπουκάλι πάντα θα γελάει
πουλώντας του πραμάτεια της πειθούς.
Τσώλης Κ. Γιάννης (1946-)· συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στο Νεοχώρι της Άρτας. Τελείωσε το Β΄ Κλασικό Λύκειο Άρτας. Εργάστηκε στην Αστυνοµία Πόλεων και µετά την ενοποίησή της µε την Ελληνική Χωροφυλακή υπηρέτησε στο νέο σώµα της Ελληνικής Αστυνοµίας, απ’ όπου αποστρατεύθηκε το 1991.
Ο Γιάννης Τσώλης, εκτός των άλλων σπουδών του, απόκτησε και το δίπλωµα της Βυζαντινής Μουσικής από το "Ωδείο Αιγάλεω" το οποίο διηύθυνε ο αείµνηστος δάσκαλός του Ανδρέας Βουτσινάς, µουσικολογιότατος και Επιθεωρητής Μουσικών Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης.
Παράλληλα ασχολήθηκε και µε τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα µε την ποίηση.
Εργογραφία: Το 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο ποιητικό έργο του µε τίτλο "Ποιητική (Περι)συλλογή", το 2006 το δεύτερο µε τίτλο "Η άλλη φωνή µου" (Από το µυστικό διάλογο της ψυχής µου), και το 2008 το τρίτο µε τίτλο "Ποιητικά µελωδήµατα" (Με τη φωνή της ψυχής µου).
Πολλά ποιήµατά του έχουν δηµοσιευθεί στις τοπικές και αθηναϊκές εφηµερίδες και στα λογοτεχνικά-φιλολογικά περιοδικά.
Ο Γιάννης Τσώλης είναι τακτικό µέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και του Συνδέσµου Ιστορικών Συγγραφέων.
Για τη συγγραφική και ποιητική εργασία του Γ.Κ. έχουν γραφεί πολλές ευνοϊκές κριτικές και σηµαντική είναι η συµπαράσταση της συζύγου του, φιλολόγου, Ελένης Μπίκα.
