Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή παράδοση, στο απώτατο βάθος του παρελθόντος χρόνου στέκει η Ελλάδα ως η δημιουργός του Δυτικού Πολιτισμού. Όμως πέρα από την Ελλάδα, υπήρχαν άλλα τρία σημαντικά κέντρα, η Βαβυλωνιακή Νινευή, η Αιγυπτιακή Μέμφις και η Περσέπολις, όπου αναπτύχθηκαν σημαντικοί πολιτισμοί οι οποίοι αλληλεπίδρασαν κυρίως στην Εποχή του Χαλκού.
Με κομψό και εύληπτο τρόπο ο Βάλτερ Μπούρκερτ παρουσιάζει μια επανερμηνεία του ελληνικού πολιτισμού. Επισημαίνει τον καίριο ρόλο της σφηνοειδούς γραφής στην ανάπτυξη του αλφαβήτου μετά το 1000 π.Χ., και οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα πολυπολιτισμικό πνευματικό ταξίδι στην Ανατολή.
Ο Βάλτερ Μπούρκερτ, γεννήθηκε στο Νόιενντέτεσλαου της Βαυαρίας στις 2 Φεβρουαρίου του 1931. Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης, δίδαξε Κλασική Φιλολογία στο Βερολίνο (1966-1969) και στη Ζυρίχη (1969-1996), ύστερα από σπουδές Κλασικής Φιλολογίας, Ιστορίας και Φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια του Ερλάγκεν και του Μονάχου. Δίδαξε επίσης ως επισκέπτης καθηγητής στο Χάρβαρντ, στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών της Ουάσινγκτον και στα πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας και του Σαιντ Άντριους στη Σκωτία. Κεντρικός άξονας των ερευνών του είναι η αρχαία ελληνική φιλοσοφία και θρησκεία, η αμοιβαία επίδρασή τους, η σχέση τους με την Ανατολή και η μελέτη τους υπό το πρίσμα της Ανθρωπολογίας. Στις εκδόσεις του ΜΙΕΤ κυκλοφορούν τα βιβλία του "Ελληνική μυθολογία και τελετουργία" και Homo Necans". Στη γλώσσα μας κυκλοφορούν επίσης τα έργα του "Αρχαία ελληνική θρησκεία" (Καρδαμίτσα), "Μυστηριακές λατρείες της αρχαιότητας" (Καρδαμίτσα), "Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός: Η επίδραση της Ανατολής" (Παπαδήμας) και "Βαβυλών, Μέμφις, Περσέπολις" (Ενάλιος).
