«Να συνηθίζεις να θεωρείς ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτα για μας· γιατί κάθε καλό και κακό βρίσκεται στην αίσθηση· και ο θάνατος είναι η στέρηση της αίσθησης. Επομένως, η αντίληψη πως ο θάνατος δεν είναι τίποτα για μας, κάνει τη θνητότητά μας απολαυστική, όχι επειδή προσθέτει άπειρο χρόνο, αλλά επειδή αφαιρεί τον πόθο της αθανασίας. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στην ζωή γι’ αυτόν που έχει πλήρως συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να μη ζει· επομένως είναι επιπόλαιος αυτός που λέει ότι φοβάται τον θάνατο, όχι γιατί θα λυπηθεί όταν αυτός έρθει, αλλά γιατί λυπάται περιμένοντάς τον. Γιατί λυπάται χωρίς λόγο περιμένοντας αυτό που, όταν παρουσιαστεί, δεν ενοχλεί. Ο θάνατος λοιπόν δεν είναι το πιο φρικιαστικό από τα κακά για μας, επειδή βέβαια, όταν υπάρχουμε εμείς, δεν υπάρχει ο θάνατος· και όταν έρθει ο θάνατος, δεν θα υπάρχουμε εμείς.»
Ο Επίκουρος γεννήθηκε στη Σάμο το 341 π.Χ. και πέθανε στην Αθήνα το 270 π.Χ. Είχε τη δική του φιλοσοφική σχολή, που ονόμαζε "Κήπο", επειδή στεγαζόταν σ' ένα αθηναϊκό περιβόλι. Αν και η διδασκαλία του θεωρήθηκε στην εποχή του ιδιαίτερα προκλητική, επηρέασε έντονα τη φιλοσοφική σκέψη της ανθρωπότητας.
