Το βιβλίο που δημοσίευσε ο Le Corbusier το 1923 ήταν μια ολοκληρωμένη έκφραση της νεωτερικότητας και αποτέλεσε πραγματικό σταθμό για την αρχιτεκτονική του 20ού αιώνα. Η ριζοσπαστική αναζήτηση του νέου πνεύματος απέρριπτε το ακαδημαϊκό παρελθόν, αλλά αυτό το νέο πνεύμα στηριζόταν προκλητικά στην επανερμηνεία του κλασικού ιδεώδους του Παρθενώνα μέσα σε ένα απρόσμενο περιβάλλον μηχανών (αεροπλάνα, αυτοκίνητα, πλοία). Αυτές οι ιδέες ξεπέρασαν το στενό πλαίσιο της εποχής τους και αποτέλεσαν πεδίο προβληματισμού για την πορεία της σύγχρονης αρχιτεκτονικής μέχρι τις μέρες μας. Το βιβλίο ενδιαφέρει ειδικότερα εμάς, τους Έλληνες, μέσα από την προσπάθεια που έχει κάνει ο συγγραφέας να συνδέσει τα ιδανικά του παρελθόντος με τις πιο εξελιγμένες εκφράσεις του τεχνολογικού παρόντος. Είναι μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες και η απουσία του από την ελληνική βιβλιογραφία άφηνε μέχρι σήμερα ένα κενό.
Ο Charles-Edouard Jeanneret (1887-1965), που έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο Le Corbusier (Λε Κορμπυζιέ), μπορεί να θεωρηθεί ο σημαντικότερος αρχιτέκτονας του 20ού αιώνα. Σπούδασε την αρχιτεκτονική έξω από τις Σχολές, ταξιδεύοντας, διαβάζοντας και μαθητεύοντας. Επιπλέον, ήταν ζωγράφος και μαχητικός συγγραφέας. Διατύπωσε μια ριζοσπαστική θεωρία της αρχιτεκτονικής χρησιμοποιώντας τον λόγο και την εικόνα σε εκρηκτικές συνθέσεις. Ο Le Corbusier οραματίστηκε μια πόλη και μια αρχιτεκτονική για έναν καλύτερο άνθρωπο σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία. Σχεδίασε πλήθος έργων που ακτινοβόλησαν το "νέο πνεύμα" ως τα πέρατα του κόσμου. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται πολλά ορόσημα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής -η βίλα Savoye, η εκκλησία της Ronchamp, η πολυκατοικία της Μασσαλίας, το Κοινοβούλιο της Chandigarh, το μοναστήρι της La Tourette.
