Μετάφρασα το βιβλίο αυτό επειδή καταγίνεται με τον κόσμο. Κόσμο λέγοντας εννοώ ολόκληρο το φυσικό σύμπαν. Και σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο κόσμος ή η οικουμένη, όπως λέγανε άλλοτε το γνωστό κόσμο, ή ο πλανήτης (και οι άλλοι πλανήτες) συγκεντρώνει ολόκληρη την προσοχή του ανθρώπου, αφήνοντας περιθώρια μετρημένα για αναζητήσεις με διαφορετική κατεύθυνση - δηλαδή αναζητήσεις με κατεύθυνση, όχι προς τον κόσμο ή προς τα έξω, αλλά προς τον άνθρωπο ή προς τα μέσα. Στις περιοχές όπου ζούμε τέτοια κατεύθυνση προς τα μέσα έδωσε στον άνθρωπο ο Χριστιανισμός και, πριν από το Χριστιανισμό, η Αρχαία Ελλάδα με το στόμα του Θουκυδίδη που βεβαίωνε πως δε θα σταματήσουν ποτέ τα ανθρώπινα δεινά, πολλά και χαλεπά γινόμενα μεν και αιεί εσόμενα, όσο θα δοκιμάζομε να αλλάξουμε τον κόσμο -Μαρξ- αφήνοντας απείραχτο τον άνθρωπο (έως αν η αυτή φύσις ανθρώπων η). Σε άλλες περιοχές την ίδια κατεύθυνση ή αναζήτηση προς τα μέσα έδωσαν οι άλλες σεβάσμιες πνευματικές παραδόσεις όσες αφήσανε αχνάρια ή εξακολουθούν να υπάρχουν στις μέρες μας -να αριθμούν δηλαδή πιστούς- και στις πέντε ηπείρους. Τα πραχτικά αποτελέσματα από τις διδασκαλίες αυτές, μέσα σε τόσους αιώνες, τελικά στάθηκαν πενιχρά και, μπροστά στα τόσα μαθήματα, θα μπορούσε κανένας δίκαια να αναρωτηθεί με τον ποιητή: "Οι άνθρωποι δεν ακούνε;". Θα μπορούσε ακόμα κανένας να αναρωτηθεί και ποια θα ήταν ενδεχόμενα η κατάσταση του κόσμου δίχως τις διδασκαλίες αυτές. [...]
(από τον πρόλογο του Ζήσιμου Λορεντζάτου)
Ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν γεννήθηκε το 1921 στην Εσθονία. Η Ρωσική επανάσταση αναγκάζει την οικογένειά του λίγα χρόνια μετά να εγκαταλείψει τη Ρωσία και να εγκατασταθεί στο Παρίσι όπου ο Αλέξανδρος έζησε τα νεανικά του χρόνια, έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του και αργότερα στα δύσκολα χρόνια του πολέμου (1940-45) πραγματοποίησε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι. Ειδικεύται στην εκκλησιαστική ιστορία. Στην συνέχεια διδάσκει ο ίδιος στον Άγιο Σέργιο, εκκλησιαστική ιστορία, νυμφεύεται την ρωσικής καταγωγής, Τζουλιάνα Οσόγκουιν (το 1943) και χειροτονείται ιερέας (το 1946). Στον Άγιο Σέργιο συνεχίζει να διδάσκει μέχρι την αναχώρηση της οικογένειάς του για την Αμερική το 1951. Το 1959 αποκτά τον τίτλο του διδάκτορα από το πανεπιστήμιο του Αγίου Σεργίου. Από το 1963 μέχρι και το θάνατό του το 1983, αναλαμβάνει επίσημα τη θέση του Κοσμήτορα στον Άγιο Βλαδίμηρο. Σημαντικό σταθμό στους αγώνες του για το πρόβλημα της διασποράς, απετέλεσε η ίδρυση της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής (O.C.A.) το 1970.
