Τα ποιήματα του βιβλίου αντλούν τη θεματική τους από την ιστορία. Από τη Σαπφώ μέχρι την Ιωάννα της Λωραίνης και από τον Καρτέσιο έως τον λόρδο Βύρωνα καταγράφεται το δαιμόνιο, δηλαδή το θεϊκό στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας, έτσι όπως εκφράστηκε μέσα από τα πιο φωτισμένα πνεύματα. Τα περισσότερα ποιήματα αφορούν την οριακή στιγμή του θανάτου, του έρωτα ή της γνώσης, των καταστάσεων δηλαδή που πάντοτε θα αλλάζουν τους ορίζοντες του κόσμου.
