Δέντρα θαλάσσης ανεπλέκονταν...

"Φεγγαρόδεντρο" Πέτρινα σπίτια σιωπηλά/ σαν τον ταξιδευτή/ που από ευχή σ' άλλη ευχή/ ξέχασε τ' όνομά του/ κι από λιμάνι σε λιμάνι/ όλο και πιο βαθιά/ βουρκώνει την καρδιά του/ να μη τον βρει/ το γράμμα απ' την πατρίδα. (από τη σελ. 60 του βιβλίου)