[...] Με δεδομένες τις ανωτέρω δυσκολίες όπως και το γεγονός ότι δεν ήταν δυνατόν να έχω δει ζωντανά το μεγαλύτερο μέρος της παραστασια-κής παραγωγής της Societas Raffaello Sanzio, υπήρξα ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι σε όλες τις γραπτές ή εικονικές μαρτυρίες που μπόρεσα να συγκεντρώσω, προβαίνοντας σε συνεχείς διασταυρώσεις. Εξάλλου, το αντικείμενο της έρευνας μου δεν ήταν μια ενδελεχής μελέτη του επιμέρους παραστασιακού υλικού της Ομάδας αλλά ο διάλογος σκηνικών εικόνων της και θεωρητικών τοποθετήσεων των μελών της με την αισθητική και την ιδεολογία του σουρρεαλισμού, όπως αυτές εκδηλώνονται πρωτίστως σε εικονικές του εκφράσεις: τη φωτογραφία και, δευτερευόντως, τη ζωγραφική. Περιορίστηκα, έτσι, σε εκείνο το επαληθευμένο υλικό που πλέον διέθετα και που θεώρησα πρόσφορο για την ανάδειξη του εν λόγω διαλόγου. Χωρίς, πάλι, αυτό να σημαίνει ότι δεν εμβάθυνα, όσο μου ήταν δυνατόν, στην όλη ιδεολογία και αισθητική της Ομάδας. Το αντίθετο θα καθιστούσε, άλλωστε, αδύνατον το δικό μου εγχείρημα. Όμως, εδώ, ομολογώ ότι συχνά αυτολογοκρίθηκα ώστε να μην ξεφύγω από τη βασική μου στόχευση, παρασυρόμενος από το θελκτικό υλικό μου: οι επιμέρους παραστασιολογικές μου ερμηνείες περιορίζονται στο λειτουργικά (για τη συγκεκριμένη προσέγγιση) αναγκαίο.
Αυτολογοκρίθηκα επίσης όσον αφορά στα ποικίλα διακείμενα του θεάτρου της Societas Raffaello Sanzio που εντόπιζα κατά τη ροή της έρευνας μου, όχι μόνο σε σχέση με τα ιστορικά καλλιτεχνικά ρεύματα -όπως ήδη αναφέρθηκε- αλλά και με τις σύγχρονες παραστατικές τέχνες. Για τον λόγο αυτόν, απουσιάζουν ολοσχερώς από τη μελέτη μου αυτήν αναφορές σε άλλα θεατρικά σχήματα, performances, δράσεις, στα οποία αναγνώρισα, έστω και σε επίπεδο διακειμενικών μονάδων ή ελάχιστων σκηνικών συνταγμάτων, κάποια σχέση με τη σκηνική γραφή της Societas.
Οι σημειώσεις από τη ζωντανή θέαση παραστάσεων διασταυρώθηκαν με την τυχόν βιντεοσκοπημένη εκδοχή τους. Οι όποιες διαφοροποιήσεις εντοπίστηκαν, και αφορούν στο συγκεκριμένο ερευνητικό αντικείμενο που με απασχολεί, επισημαίνονται σαφώς. Το, ευτυχώς, πλούσιο φωτογραφικό υλικό που η Ομάδα έχει δημοσιεύσει αποτέλεσε βασικό βοηθητικό παράγοντα για κρίσιμες διασταυρώσεις σε συνδυασμό με τις γραπτές μαρτυρίες άλλων μελετητών ή κριτικών, οι οποίες, στο μέτρο του δυνατού, υποβλήθηκαν επίσης σε σύγκριση μεταξύ τους. Προσπάθησα να μην χρησιμοποιήσω ως αποδεικτικά επιχειρήματα παρά μόνο τα στοιχεία εκείνα που μου φάνηκαν ότι επαληθεύονται επαρκώς και τεκμηριώνονται ικανοποιητικά, αν και υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όπου καταγράφω τα προκύπτοντα ερωτηματικά. Ελπίζω, πάντως, ότι σε καμιά περίπτωση δεν προδίδω το παραστασιακό καλλιτέχνημα υπακούοντας στην επιθυμία να αποδείξω κάτι που δεν ισχύει. [...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ο Δημήτρης Τσατσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία, κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και στο Παρίσι. Μεταπτυχιακά: D.E.A. των Πανεπιστημίων: Universite de Droit, d' Economie et de Sciences Sociales de Paris (Paris II), Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales de Paris, Universite Paris X - Nanterre, Diplomes των Πανεπιστημίων: Paris II & Institut Universitaire International de Luxembourg. Πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Eίναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών στο μάθημα Σημειωτικής του Θεάτρου. Διδάσκει επίσης παραστασιολογία, σημειολογία της λογοτεχνίας και της εικόνας στο Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα και Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας/ Απόδοση μη δραματικού κειμένου στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή "Θεμέλιο". Μόνιμος κριτικός θεάτρου στο περιοδικό "Νέα Εστία" (από το 1999) - Τακτική Επιφυλλίδα για το θέατρο στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" ( Ένθετο "7") από το 2008. Έχει συνεργαστεί επί σειρά ετών με όλα σχεδόν τα λογοτεχνικά περιοδικά εσωτερικού -σε κάποια εκ των οποίων ήταν ή είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής-, με ξένα θεατρολογικά περιοδικά καθώς και με όλες τις μεγάλες εφημερίδες ως κριτικός βιβλίου, κριτικός θεάτρου ή αρθρογράφος. Έχει συνεργαστεί με θεατρικά σχήματα ως μεταφραστής, σε επίπεδο δραματουργικής επεξεργασίας κ.λπ.
Υπήρξε μέλος, μεταξύ άλλων:
- της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας του ΥΠΠΟ (2001-2003),
- της Γνωμοδοτικής Επιτροπής Θεάτρου του ΥΠΠΟ (2006-2007, και Πρόεδρος από το 2011),
- της Επιτροπής Βραβείων Κουν και των Βραβείων Θεατρικών και μουσικών Κριτικών (2001-2004, 2005-2006, 2008-2009),
- εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου της ΟΥΝΕΣΚΟ (2008-2010),
- της Επιτροπής για τη Δράση "Σύστημα Αθήνα" του ΕΚΔΙΘ (2007-2009),
- της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής του διαγωνισμού συγγραφής θεατρικού έργου του Εθνικού Θεάτρου (2008),
- Υπήρξε εμπνευστής και συντονιστής της "Συνάντησης Νέων Δημιουργών με αφορμή το Αρχαίο Δράμα" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών (2007-2009), με συμπόσια, εργαστήρια, παραστάσεις, δράσεις κ.ά.
Έχει συνεργαστεί:
- σε λογοτεχνικές παραγωγές της Κρατικής Τηλεόρασης ως σεναριογράφος,
- ως μεταφραστής κλασικών θεατρικών κειμένων (γαλλικές μεσαιωνικές φάρσες, Ρακίνας)
- στην παραγωγή, δραματουργία, σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων (Εθνικό Θέατρο - Άδειος Χώρος, Φεστιβάλ Τρίπολης κ.ά.).
