Διεθνείς διαπραγματεύσεις: Θεωρία και τεχνική οικοδόμησης διεθνούς κοινού συμφέροντος

Τι είναι διεθνής διαπραγμάτευση, πώς συνδέεται με τη γνώση και πώς πραγματικά ασκείται; Γιατί οι υπάρχουσες θεωρίες των διαπραγματεύσεων δεν είναι συνολικά επαρκείς; Γιατί είναι απαραίτητη η γνώση της θεωρίας και της τεχνικής των διεθνών διαπραγματεύσεων τόσο στον διαπραγματευτή, ανεξάρτητα επιπέδου ή φορέα εκπροσώπησης, αλλά και στις ηγεσίες που «πέμπουν» τις διαπραγματευτικές ομάδες; Πώς αναλύονται οι τρεις θεμελιώδεις φάσεις των διεθνών διαπραγματεύσεων που οικοδομούν διεθνές κοινό συμφέρον με όρους διεθνών συμφωνιών; Είναι, τελικά, κατανοητές, από πλευράς διεθνούς δικαίου και πολιτικής, οι διεθνείς συνθήκες ανεξάρτητα από τη διαπραγματευτική τους διάσταση; Απαντώντας στα πιο πάνω ερωτήματα, το βιβλίο αυτό αναλύει τη διεθνή διαπραγματευτική διαδικασία, προσεγγίζοντάς την διεπιστημονικά, ολοκληρωμένα και στο ειδικό πεδίο αναφοράς της. Όχι ως αφηρημένη τεχνική, ούτε στη βάση γενικευτικών θεωριών που επεξεργάζονται ανταγωνιστικά μοντέλα της διαπραγμάτευσης. Αλλά ως μία «δομημένη» διαδικασία συμβατικής οικοδόμησης σχέσεων διεθνούς κοινού συμφέροντος, ως αναπόσπαστη διάσταση των διεθνών συνθηκών, μέσα από τις οποίες οργανώνεται και ασκείται διακυβέρνηση καθεστώτων διεθνούς κοινού συμφέροντος με όρους συνύπαρξης βεβαιότητας-αβεβαιότητας, αποτελεσματικότητας-αναποτελεσματικότητας. Συνδέοντας δίκαιο και πολιτική με φιλοσοφία, γλωσσολογία, και ως ένα βαθμό ψυχολογία, και εισάγοντας μία κβαντική αντίληψη της γνώσης της πραγματικότητας στη διαχείριση σχέσεων, το βιβλίο διατρέχει κριτικά τις υπάρχουσες γενικές θεωρίες της διαπραγμάτευσης, εισηγείται μία ολιστική γνωστική προσέγγιση της δημιουργικής διεθνούς διαπραγμάτευσης, και προχωρεί στην ανάλυση της δομής, των διαδικασιών και των τεχνικών που συνδέονται με τις τρεις εξελικτικές της φάσεις του εγκαθιδρυόμενου σχεσιακού καθεστώτος (Προδιαπραγμάτευση, Συστατική Διαπραγμάτευση, Αναθεωρητική Διαπραγμάτευση), προσφέροντας διεπιστημονική θέαση στον αναγνώστη.