Η καταφυγή στη δύναμη της φαντασίας, σαν αντιστάθμισμα της πραγματικότητας αλλά και σαν τρόπος εξαγνισμού της, μοιάζει να είναι το κοινό θέμα στις δύο νουβέλες του Ουίλιαμ Τρέβορ.
Η πρώτη, "Διαβάζοντας Τουργκένιεφ", είναι το χρονικό του αποτυχημένου γάμου της Μαίρης Λουίζας με τον Έλμερ Κουόρυ και ενός σύντομου ανεκπλήρωτου έρωτά της που τη σημαδεύει και τελικά την καταστρέφει.
"Το σπίτι μου στην Ούμπρια" έχει ως ηρωίδα την κυρία Ντελαχάντυ, συγγραφέα ρομάντσων, που σώζεται τυχαία από μια τρομοκρατική επίθεση: φιλοξενώντας τους λιγοστούς επιζώντες αυτής της επίθεσης, μοιάζει να βρίσκει ένα σκοπό στη ζωή της που γρήγορα όμως θα διαψευστεί και θα την οδηγήσει στην πλήρη συνειδητοποίηση της μοναξιάς της.
Ο Γουίλιαμ Τρέβορ γεννήθηκε στο Μίτσελσταουν του Κορκ το 1928 και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην ιρλανδική επαρχία. Σπούδασε στο Κολλέγιο της Αγίας Τριάδας του Δουβλίνου και είναι μέλος της Ιρλανδικής Ακαδημίας Γραμμάτων. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Hawthornden ενώ έχει λάβει τρεις φορές το βραβείο Whitebread. Ήταν πέντε φορές υποψήφιος για το βραβείο Man Booker. Το βιβλίο του "Καλοκαίρι και έρωτας" ήταν στη μεγάλη λίστα για το βραβείο Man Booker το 2009. Για το σύνολο του έργου του έλαβε το έγκριτο David Cohen Literature Prize (1999) ενώ το 2002 χρίστηκε ιππότης. Ζει στο Ντέβον. Τα πιο γνωστά βιβλία του είναι: "Το οικοτροφείο" (1965), "Τη μέρα που μεθύσαμε με κέικ" (1967), "Η κυρία Έκντορφ στο ξενοδοχείο του Ο' Νηλ" (1969), "Άγγελοι στο Ριτς" (1975, Βραβείο της Βασιλικής Ακαδημίας Λογοτεχνίας), "Τα παιδιά του Ντύνμουθ" (1976, Βραβείο Whitbread).
Μη Διαθέσιμο
