Αυτός ο στίχος δέ χορεύει, σέρνεται.
Δέ σέρνεται, τον σέρνει απ’ το μουσούδι
σημαδεμένο χέρι.
Λευκές σελίδες δέν υπάρχουν. Μόνο μαύρες σκέψεις.
Στα πισινά-του κάπου κάπου ορθώνεται,
το μούγκρισμά-του γίνεται τραγούδι
και το τραγούδι αστέρι,
Λευκές σελίδες δέν υπάρχουν. Μόνο μαύρες σκέψεις.
αστέρι που γοργοκυλάει και κρύβεται.
Χαρά στης πυρκαγιάς το σπαργανούδι!
Ποιά χαραυγή θα φέρει;
Δέ σου ζητώ να καταλάβεις. Μόνο να πιστέψεις.
