Το βιβλίο αυτό με τον τίτλο "Εκκλησία και κόσμος, θέματα πνευματικού και κοινωικού προβληματισμού", είναι ένα δείγμα της θεολογικής μου δουλειάς, που έκανα κατά τα τελευταία χρόνια από το βήμα διαφόρων αιθουσών της πρωτεύουσας και των γύρω περιοχών. Βέβαια υπήρξε μια μεγάλη σειρά ομιλιών, διαλέξεων και εισηγήσεων, που τελικά συγκεντρώθηκε, πάνω σε πολλά και ποικίλα θέματα αυτής της θεολογικής προσφοράς, έξω από το καθαρά διδακτικό και συγγραφικό μου έργο, αλλ' εδώ σταχυολογήθηκαν μερικές μόνο αντιπροσωπευτικές ομιλίες που σχετίζονται με το γενικότερο θέμα της κοινωνικής μαρτυρίας της ορθόδοξης πνευματικότητας. Και αυτό, γιατί πάντοτε υποκρύπτεται στους θρησκευτικούς κυρίως ανθρώπους μια ενδόμυχη τάση ριζικής διάζευξης των δύο αυτών γεγονότων, του πνευματικού και του κοινωνικού στοιχείου στη ζωή. Θελήσαμε δε να δείξουμε, πώς είναι δυνατή μια σύζευξη και των δύο, χωρίς να υπάρχει απαραίτητα και ο κίνδυνος εκκοσμίκευσης της πνευματικής ζωής ή δημιουργίας μέσα στη Θεολογία και στην Εκκλησία κοινωνιστικών τάσεων.
[...]
Ο Γεώργιος Π. Πατρώνος είναι ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε Ερμηνευτική και "Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης, ενώ ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται ή συμβολή του στο ζήτημα της εσχατολογίας, καθώς εισήγαγε στην ορθόδοξη θεολογία τον όρο "λειτουργική έσχατολογία". Ο Γ. Πατρώνος γεννήθηκε το 1935 στο Λέχοβο της Φλώρινας και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακά στην Οξφόρδη τής Αγγλίας στους τομείς των βιβλικών σπουδών και της Ιεραποστολής. Κατόπιν επισκέφθηκε τις χώρες της Ανατολικής Αφρικής και εργάσθηκε ιεραποστολικά μαζί με Έλληνες ιερείς, ως απεσταλμένος του ειδικού Γραφείου Εξωτερικής Ιεραποστολής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το 1975 υπέβαλε τη διδακτορική διατριβή του υπό τον τίτλο "Σχέσις παρόντος και μέλλοντος εις την περί βασιλείας του Θεού διδασχαλίαν της Ορθοδόξου θεολογίας" και αναγορεύτηκε Διδάκτωρ της Θεολογίας. Το 2002 ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή θητεία του στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος διακρίθηκε τόσο στην εν λόγω Σχολή, όσο και στη Ριζάρειο και Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Προσέφερε ιεραποστολικό έργο στην Ουγκάντα, την Κένυα και την Τανζανία, ενώ το έργο ποιμαντικής διακονίας σε πολλά μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου συνεχίζεται επί μία και πλέον πεντηκονταετία. Την τε-λευταία εικοσαετία συνεργάζεται με το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την Ορθόδοξη "Ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή και στην ευρύτερη Ασία. Τα αυτοτελή έργα του ανέρχονται σε περισσότερα από τριάντα κείμενα.
