Γίναμε ρηχοί. Ποιος έχει ένθεους, παγκόσμιους, διαχρονικούς, απλανείς πόθους; Ποιος λαχταρά να ενωθεί με όλους τους ανθρώπους; Να τους νιώσει αδελφούς του; Να ενωθεί με το θείον; Μόνον αυτός δεν πλανιέται, δεν κινδυνεύει να χαθεί, σε "χαμένα" πράγματα. Λίγοι σήμερα πάνω στον πλανήτη έχουν τόσο ανοιχτούς ορίζοντες, οικουμενικούς. Σάπισε το ανθρώπινο είδος από τη ρίζα του. Χρειαζόμαστε εκ βάθρων... ανακαίνιση. Όλοι πλανηθήκαμε· δεθήκαμε με φτηνιάρικους πόθους· νομίσαμε πως έτσι θα ευτυχήσουμε. Ο γέροντας Πορφύριος βροντοφωνούσε: "Θα δούμε το χάος ολοζώντανο μπροστά μας, και θα πούμε "όλοι πίσω, όλοι πίσω, πλανηθήκαμε", και θα γυρίσουμε στον Χριστό". Μόνον εκείνος που έχει τον διακαή πόθο της των πάντων ενώσεως δεν πλανιέται ποτέ. Φανταστείτε έναν ηλεκτρολόγο ο όποιος διαθέτει όλα τα υπερσύγχρονα εργαλεία που χρειάζονται για να οργανώσει την ηλεκτρική εγκατάσταση σε ένα σπίτι, αλλά του λείπουν οι μπρίζες και οι διακόπτες. Όλα τα εργαλεία, επομένως, του είναι άχρηστα. Το ηλεκτρικό φως δεν είναι δυνατόν να φωτίσει το σπίτι. Κάπως έτσι λειτουργεί σήμερα η εποχή μας. Διαθέτουμε όλα τα μέσα, αλλά το φως του Θεού δεν υπάρχει στη ζωή μας.
Και όμως υπάρχει λύση...
