Σ' αυτό το νέο βιβλίο, ο Ούλριχ Μπεκ και ο δημοσιογράφος Γιοχάνες Βιλμς κάνουν μια σειρά συζητήσεις, προσιτές για το κοινό, οι οποίες αποκαλύπτουν και διερευνούν τα βασικά στοιχεία της σκέψης του Μπεκ. Ο Ούλριχ Μπεκ αναγνωρίζεται ευρέως ως ένας από τους σημαντικότερους και πιο εξέχοντες σύγχρονους κοινωνικούς στοχαστές. Το έργο του για την κοινωνία του ρίσκου, τη νεωτερικότητα, και τα πιο πρόσφατα κείμενά του για την παγκοσμιοποίηση και την εξατομίκευση τον έχουν φέρει στο προσκήνιο των σύγχρονων αναζητήσεων. Οι συζητήσεις τού ανά χείρας βιβλίου καταφέρνουν να ρίξουν νέο φως σ' αυτά τα σημαντικά ζητήματα και επιτρέπουν να αποκτήσουμε μια καθαρή εικόνα για τα σύγχρονα προβλήματα. Για το εθνικό κράτος, τα κόμματα, τα συνδικάτα, την εργασία, την παγκοσμιοποίηση, τις νέες τεχνολογίες, την ατομικότητα και την εξατομίκευση. Oι απόψεις του Μπεκ παρουσιάζονται με άμεσο και διαυγή τρόπο και επομένως πρόκειται για ένα βιβλίο ιδανικό για όσους θέλουν να κατανοήσουν τόσο το έργο του, όσο -πολύ περισσότερο- τη σύγχρονη πραγματικότητα και τα προβλήματα -ατομικά και συλλογικά, υλικά και ψυχικά- που αντιμετωπίζουμε όλοι μας στις αρχές του 21ου αιώνα.
"Κατά διαστήματα εμφανίζεται ένας νέος τρόπος να σκεφτόμαστε τον κοινωνικό κόσμο. Και όταν αυτό συμβεί, είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς τα κατάφερνε η κοινωνιολογία χωρίς το νέο τρόπο σκέψης [...] Η έννοια της κοινωνίας του ρίσκου, την οποία ανέπτυξε ο Ούλριχ Μπεκ [...], ήταν ένα είδος αποκάλυψης. Παρείχε στην κοινωνιολογία έναν τρόπο να μιλά για τον φυσικό κόσμο και τα ρίσκα του που εισήγαγε εντυπωσιακό φάσμα νέων θεμάτων. Στην πραγματικότητα, επέτρεψε στους ανθρώπους να μιλήσουν για τα πράγματα, να "δουν" πράγματα για τα οποία προσπαθούσαν να μιλήσουν και τα οποία προσπαθούσαν να δουν, αλλά υπήρχε χρόνια έλλειψη εννοιών".
(Τζων Γιούρι, καθηγητής κοινωνιολογίας Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ)
O Ούλριχ Μπεκ γεννήθηκε το 1944 στο Στολπ / Πόμερν και μεγάλωσε στο Aνόβερο. Ξεκίνησε τις σπουδές του στις νομικές επιστήμες το 1966, στο Φράιμπουργκ, αλλά γρήγορα άλλαξε κατεύθυνση και στράφηκε στην κοινωνιολογία, στη φιλοσοφία και στις πολιτικές επιστήμες φοιτώντας στο Πανεπιστήμιο του Mονάχου, όπου και αναγορεύτηκε σε διδάκτορα της κοινωνιολογίας το 1972. Στη συνέχεια, και αφού είχε πάρει μέρος σε πολλά προγράμματα έρευνας και διδασκαλίας, το 1979-1980 εκλέχτηκε σε θέση καθηγητή κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Mύνστερ, με ειδίκευση στις οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Tο 1981 αρχίζει να εκδίδει το κοινωνιολογικό περιοδικό "Soziale Welt". Kατέχει επίσης την έδρα του μαθήματος Kοινωνιολογία II στο Πανεπιστήμιο του Mπάμπεργκ, ενώ έχει συνεργαστεί και με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε έρευνες σχετικές με τον τομέα δραστηριοτήτων του. Έχει πλούσιο επιστημονικό και συγγραφικό έργο, στο οποίο συγκαταλέγονται τα: "Risikogesellschaft", "Die Erfindung des politischen", "Kinder der Freiheit", καθώς και οι υπό την εποπτεία του συλλογές κειμένων "Politik der Globalisierung" και "Perspektiven der Weltgesellschaft".
