PENDULUM
Εκκρεμότητες,
ξήλωμα ατέρμονου πλεχτού, κλωστή που σωριάζεται στις
φλέβες πεισματάρικα.
Εκκρεμότητες,
ψίθυροι βίαιοι, ανάμεσα στα μαξιλάρια
ανάμεσα στα βλέφαρα.
Εκκρεμότητες,
της σκέψης ταγοί αβάσταχτοι, του κορμιού πολιτισμένο φορτίο.
Εκκρεμότητες,
μεθυσμένη περηφάνια της ύπαρξης σε παζλ που του λείπουν
κομμάτια.
Εκκρεμότητες,
δείξε μου μια μέρα ελεύθερη από δαύτες
να τη στεφανωθώ.
Θ Ε Λ Γ Η Τ Ρ Α
Της μνήμης οι ράγες
σκουριά δε βαστούν
θεριά λυσσασμένα
τις νύχτες ορμούν
Θωρούν την καρδιά σου
τραβούν την περόνη
ηνίοχου άγος
με πεύκου βελόνη
Αγαύης το ψέμα
εδώ δεν φτουρεί
οι φύλακες δες τους,
κοιμόνται ορφανοί
Εσύ και η σκιά σου
δεμένοι, βουβοί
τα θέλγητρα ορμήσαν
στου νου το γιαπί
Παιχνίδι χαμένο
το ξέρεις βαθιά
κεφάλι πνιγμένου
του πόθου η αρμαθιά
Της μνήμης η ρούγα
θολώνει ξανά
για άλλη μια μέρα
σιωπάς φωναχτά.
