Οι... 'Ενας κι 'Ενας (αρχικός τίτλος: "Οι καλές συναναστροφές") είναι μια ταινία δρόμου, φυγής, διαφυγής και... απόδρασης! Δύο περιθωριακοί τύποι -ένας φυλακισμένος, ο Πελοπίδας, κι ένας τρελός, ο Ορέστης- βρίσκονται σε πενθήμερη άδεια και γνωρίζονται με αφορμή ένα τρακάρισμα. Τον Πελοπίδα τον παρακολουθούν δύο μπάτσοι, με την ελπίδα να τους οδηγήσει στα κρυμμένα χρήματα της ληστείας, για τα οποία βρίσκεται στη φυλακή, ενώ τον Ορέστη δύο ψυχίατροι, οι οποίοι μελετούν τη συμπεριφορά του στην κοινωνία. Πελοπίδας και Ορέστης γνωρίζουν πολύ καλά ότι παρακολουθούνται, αλλά παριστάνουν τους ανυποψίαστους, χαράζοντας μια κοινή πορεία με κάποιο στόχο, γεμάτη απρόβλεπτες και κωμικές καταστάσεις. Σε όλη την ατμόσφαιρα του έργου υπάρχει διάχυτη μια συμπαθητική... ψυχοπάθεια, όπου ο πιο ισορροπημένος δείχνει να είναι ο Ορέστης, αυτός που διαθέτει πιστοποιητικό ψυχοπαθούς!
Ο Νίκος Ζαπατίνας -σκηνοθέτης και σεναριογράφος- γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς εκπαιδευτικούς. Σπούδασε μαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κινηματογράφο στο Paris III (Γαλλία) και μουσική σε διάφορες σχολές. Στη Γαλλία έκανε το Feed Back, την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, σε σενάριο και σκηνοθεσία, όπου και απέσπασε πρώτα βραβεία στο Εθνικό Φεστιβάλ Γαλλίας Νέων Σκηνοθετών (Belfort) και στο Φεστιβάλ Μασσαλίας. Ακολούθησαν δύο ακόμη ταινίες: Οι Νταντάδες, σε σενάριο Γιώργου Σκούρτη, και Ιάκωβος και Κική, σε σενάριο δικό του, καθώς και μερικές μικρού μήκους ταινίες. Για την ελληνική τηλεόραση έχει σκηνοθετήσει δύο σίριαλ: τα Χρόνια πολλά, γλυκιά μου της Μάρως Βαμβουνάκη και Παγίδες του καλοκαιριού του Τζίμμυ Κορίνη, καθώς και δεκάδες ντοκιμαντέρ. Το 2000, η ταινία Ένας κι Ένας απέσπασε έξι κρατικά βραβεία: 1ο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, 1ου ανδρικού ρόλου, ενδυματολογίας και μακιγιάζ.
