Όσο αυτονόητη κι αν είναι μια αγάπη, πρέπει να ερμηνευτεί. Ένας ξεχασμένος αιώνας. Ένα αόρατο χέρι που παίρνει τον Μιχάλη Απόκη απ' τη Νέα Υόρκη του 2000, τον φέρνει στην Αθήνα και ύστερα το ρολόι του χρόνου αφηνιάζει. Μια προς τα πίσω στην ιταλοκρατούμενη Δωδεκάνησο, μια μπροστά στους δρόμους της Περούτζια και στα εργοστάσια τεκνοποιίας των Ναζί κι ύστερα πάλι πίσω στον Πειραιά, στην Πόλη και από κει στο κελί στη Σύμη κι αλλού... κι αλλού. Ο γοητευτικός Στέφανος, η Ραχήλ, η Φράου Γκούντρουν, η κυρα-Μαρίκα με την απίστευτη ιστορία και τόσοι άλλοι γίνονται κράμα με τον Ντε Βέκι, τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, τον Εθνάρχη, κι όλα αυτά γιατί; Για να ερμηνευτεί μια αγάπη αυτονόητη.
Ο Γεράσιμος (Μάκης) Θεοδόσης γεννήθηκε το 1962 στην Πάτρα. Σπόυδασε νομικά στην Αθήνα. Είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης και διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο. Από το 1998 διευθύνει τις νομικές υποθέσεις του Υπουργείου Τύπου και ΜΜΕ σε ευρωπαϊκά θέματα. Έργα του είναι: "Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας" (Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1991), "Gerichtskontrolle der parlamentarischen Geschaftsordnungen in Griechenland, Frankreich und der Bundesrepublik Deutschland" (Dunker & Humblot, 1996) "Η ελευθερία της τέχνης" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2000). Επίσης τα μυθιστορήματα: "Μια ερωτική τραγωδία" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1999), "Ανάμεσα στο μηδέν και το άπειρο" (Εμπειρία Εκδοτική, 2000), "Ένας ξεχασμένος αιώνας" (Εμπειρία Εκδοτική, 2001), "Τόση βροχή για μια απουσία" (Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη, 2003).
