Έντα Γκάμπλερ

Η υφή του έργου είναι αυστηρά ψυχολογική, ώστε να μην υπάρχει περιθώριο για κρίσεις και συμπεράσματα κοινωνικής ή ηθικής τάξης. Στο κάτω κάτω της γραφής ούτε η Έντα Γκάμπλερ είναι ο αντιπροσωπευτικός τύπος της γυναίκας της αριστοκρατίας ούτε ο Γιώργης Τέσμαν της αστικής τάξης το χαρακτηριστικότερο δείγμα. Η μοίρα τους είναι το αποτέλεσμα του ατομικού χαραχτήρα τού καθενός. Ούτε αυτοί ούτε τα άλλα πρόσωπα του έργου ενεργούνε σύμφωνα με τις επιταγές της τάξης τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η «κόρη του στρατηγού Γκάμπλερ ανήκει στη μεγάλη κατηγορία των κοριτσιών που μεγαλώνοντας αποχτούνε συνήθειες που δεν ανταποκρίνονται στα υλικά μέσα τους και που ένα περίεργο σύστημα αγωγής τα βάζει χωρίς όπλα αντιμέτωπα στη ζωή που τα περιμένει αργότερα». Ωστόσο, η διανοητική και συναισθηματική σοβαροφάνεια της Έντας Γκάμπλερ δεν είναι το καθολικό γνώρισμα μιας ορισμένης κοινωνικής τάξης, μα η εκδήλωση της ατομικής ιδιοσυγκρασίας της. Και το ίδιο θα μπορούσε κανείς να πει για όλα τα πρόσωπα του έργου, που βρίσκουν τη δικαίωσή τους στο ήθος και τον χαραχτήρα τους.