... Τα μάτια της καρφώθηκαν πάνω μου σκληρά, σα να 'θελαν να διαβάσουν τις σκέψεις μου. Δεν είχα καταφέρει να ξεγελάσω την ευαισθησία της που όλα τ' αντιλαμβανόταν. Ήξερε πια πως αποτραβώντας το χέρι μου ήταν γιατί είχα βαρεθεί τα χάδια της και πως αυτό το βιαστικό φιλί δεν ήταν από έρωτα, μα από οίκτο.Αυτό στάθηκε το λάθος μου, εκείνες τις δυστυχισμένες μέρες. Ένα λάθος που δε διορθωνόταν, που απόμενε ασυχώρετο. Δε μπόρεσα να βρω την υπομονή και τη δύναμη να προσποιηθώ ως το τέλος. Μάταια επαναλάμβανα στον εαυτό μου: άστην να σ' αγαπά, προσποιήσου, παίξε λίγο όλες αυτές τις οχτώ μέρες για να περισώσεις την περηφάνια της. Μην κάνεις τίποτα που να την αφήσει να υποθέσει ότι την ξεγελάς, ότι τη γέλασες διπλά μιλώντας της για το πώς θα γιατρευτεί γρήγορα, ενώ στα βάθη της ψυχής σου τρέμεις ολόκληρος απ' το φόβο κι από τη ντροπή...
Ο πολυταξιδεμένος και πολυγραφότατος Στέφαν Τσβάιχ γεννήθηκε στη Βιέννη στις 28 Νοεμβρίου 1881. Ως το 1935 -αν εξαιρέσουμε το πολυάριθμα ταξίδια του στο εξωτερικό- ζει στην Αυστρία (Βιέννη και Σάλτσμπουργκ). Μεταφράζει Βερλαίν, Μπωντλαίρ και Βεράρεν, δημοσιεύει ποίηση ("Ασημένιες χορδές", "Τα πρώτα στεφάνια"), νουβέλες ("Φόβος", "Αμόκ", "Σύγχυση των αισθήσεων" κ.ά.), θεατρικά ("Βολπόνε"), δοκίμια, καθώς και τα περισσότερα έργα μια μεγάλης σειράς βιογραφικών μελετών και λογοτεχνικών πορτρέτων για μεγάλες προσωπικότητες του παρελθόντος ("Τρεις δάσκαλοι: Μπαλζάκ-Ντίκενς-Ντοστογιέφσκι", "Ρομαίν Ρολάν", "Μαρία Αντουανέτα", "Μαρία Στιούαρτ", "Θρίαμβος και τραγωδία του Εράσμου του Ρότερνταμ" κ.ά.). Το 1933, με την ανάληψη της εξουσίας από τους εθνικοσοσιαλιστές στη γειτονική Γερμανία, τα βιβλία του Τσβάιχ γίνονται στόχος της ναζιστικής προπαγάνδας. Το 1935 εγκαταλείπει οριστικά την Αυστρία, εγκαθίσταται στο Λονδίνο και το 1940 αποκτά τη βρετανική υπηκοότητα. Το 1941 φεύγει για τις ΗΠΑ και από κει για τη Βραζιλία. Πικραμένος από τα πολιτικά γεγονότα και από το τέλος της εποχής που περιγράφει στο αυτοβιογραφικό του έργο "Ο χθεσινός κόσμος", αυτοκτονεί μαζί με τη γυναίκα του στις 23 Φεβρουαρίου 1942 στην Πετρόπολη, κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
