Για ποιους λόγους αναζητούμε τη γνώση; Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τη γνώση μας για κάτι από την αληθή πεποίθησή μας γι' αυτό; Πώς δικαιολογούμε γιατί πιστεύουμε σε κάτι και όχι σε κάτι άλλο;
Η παρούσα εργασία στοχεύει στη διερεύνηση ζητημάτων που αφορούν την επιστημική δικαιολόγηση των πεποιθήσεων στο πλαίσιο της αναλυτικής επιστημολογίας. Η παραδοσιακή γνωσιοθεωρία επιχειρεί την εννοιολογική ανάλυση της φύσης της γνώσης ως αληθούς και δικαιολογημένης πεποίθησης. Πώς επιχειρεί η σύγχρονη γνωσιοθεωρία να αποφύγει το μύθο του θεμελίου, την αποκλειστικότητα του κριτηρίου της συνοχής ή το σχετικισμό του πλαισίου;
Η θέση της έρευνας αυτής είναι ότι η κεντρική ιδέα ενός κανονιστικού ορισμού για την επιστημική δικαιολόγηση δεν μπορεί παρά να συναρτάται με το πρόβλημα του Μένωνος, καθώς και με την επιστημική αξία της αλήθειας, η οποία συνιστά την κύρια ρυθμιστική αρχή και το τέλος του δικαιολογητικού εγχειρήματος της γνώσης.
Η Μαρία Πουρνάρη γεννήθηκε στη Χαλκιδική και σπούδασε μαθηματικά και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, του οποίου, το 1994, αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας. Έχει διδάξει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Από το 2003 είναι επίκουρη καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της στρέφονται στην επιστημολογία, τη φιλοσοφία της επιστήμης, τη γνωσιακή επιστήμη, τη μεταφυσική και τη νεότερη φιλοσοφία. Είναι η συγγραφέας του βιβλίου "David Hume: Η κριτική της αιτιότητας ως απόπειρα θεμελίωσης μιας "Αληθούς Μεταφυσικής" "(αδημοσ. διδακτορική διατριβή, Ιωάννινα 1994).
