Όλα στον κόσμο ανάγονται τελικά στις δύο μεγάλες πράξεις - στον έρωτα και τον θάνατο.
...Η ars armatoria, η τέχνη των ερωτικών απολαύσεων, είναι και αυτή τέχνη και μάλιστα όχι λιγότερο συναρπαστική από την ars gladitioria, την τέχνη των μονομάχων. Μεταξύ αυτών των δύο τεχνών υπάρχουν πράγματι πολλά κοινά. Και οι δυο τους εξάπτουν ιδιαίτερα τη φαντασία μας, και οι δύο τους έχουν έντονη τάση προς εφευρετικές διαστρεβλώσεις, και οι δυο τους είναι εξαιρετικά επιδεικτικές -για το ευρύτερο κοινό ή σε τελείως προσωπικό επίπεδο, αυτό είναι άλλο ζήτημα-, και οι δυο τους περιέχουν ολοφάνερα στοιχεία παιχνιδιού και προσπαθούν να καταλήξουν στη συμφιλίωση: και οι δυο τους απειλούν με μαρτύρια και θάνατο σε περίπτωση υπερβολικού πάθους ή, αντίθετα, υπερβολικής σοβαρότητας. Και οι δυο αυτές τέχνες είναι τέχνες του πάθους και του θανάτου.
Ο Ολέγ Τσυμπένκο είναι γεννημένος το 1957, Ρώσος συγγραφέας, ελληνιστής, καθηγητής αρχαίας ιστορίας. Κατάγεται από το Κίεβο της Ουκρανίας. Η πνευματική του δραστηριότητα συνδέεται κυρίως με τη Μόσχα, όπου το 1985 υποστήριξε στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο τη διδακτορική του διατριβή ειδικευμένη στην πρώιμη ιστορία της Αρχαίας Μεσογείου. Στη λογοτεχνία είναι γνωστός και ως μεταφραστής και μελετητής των αρχαίων καθώς και των νέων Ελλήνων ποιητών και συγγραφέων (Ησίοδος, Αριστοτέλης, Διόδωρος Σικελιώτης, Νόννος Πανοπολίτης, Ν. Καζαντζάκης, Γ. Σεφέρης, κ.ά.). Στην Ελλάδα είναι γνωστός επίσης και ως μεταφραστής βιβλίων ξένων περιηγητών (Κ. Μπαζίλι, "Το Αρχιπέλαγος και η Ελλάδα στα 1830-1831", Αθήνα: Καλέντης, Β. Ορλώφ - Νταβίντωφ, "Το ταξίδι στα Ιόνια νησιά, την Ελλάδα, τη Μικρά Ασία και την Τουρκία στα 1835", Αθήνα: Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος) και Ρώσων ελληνιστών του "αργυρού αιώνα" Ι. Γολοσόβκερ, Θ. Ζελίνσκι κ.ά.
