Μια νύχτα σκοτεινή, επιστρέφοντας κουρασμένη από την Λυκόφη στην Αλεξανδρούπολη, δεν είδε το σκούρο όγκο στη μέση του δρόμου. Το αυτοκίνητο της αναπήδησε και κατρακύλησε στο διπλανό χωράφι. Λίγο αργότερα, όταν οι σειρήνες του νοσοκομειακού που την μετέφερε απομακρύνονταν, οι αστυνομικοί απελευθέρωσαν το δρόμο που σχεδόν έκλεινε το λέσι ενός μεγαλόσωμου γαϊδάρου.
Στο νοσοκομείο διαπίστωσαν τρία σπασμένα πλευρά, ένα έντονα παραμορφωμένο πρόσωπο και μώλωπες παντού. Δεν θυμόταν πόσες μέρες ήταν σε κώμα. Όταν άνοιξε τα μάτια της, είδε ιμάντες να κρατούν το στήθος της από ένα γάντζο του κρεβατιού και ένα γιατρό που την εξέταζε να της χαμογελά και να της υπόσχεται ότι όλα θα πάνε καλά. Παρόλο το χάλι της, ήθελε να τον πιστέψει. Πονούσε πολύ και δεν έπρεπε να κινείται. Ο χρόνος όμως έτρεχε και το ημερολόγιο έγραψε 23 Μαΐου του '87. Εκείνη την ιστορική γι' αυτήν ημέρα πήρε το εξιτήριο από το νοσοκομείο και ένα νέο εισιτήριο για έναν από τους επόμενους σταθμούς της ζωής της.
Ο Ιάκωβος Δ. Ασσέρ γεννήθηκε και σπούδασε Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος στη Θεσσαλονίκη. Από το 1973 έως και το 1994, υπηρέτησε στο Δημόσιο ως καθηγητής στη Δευτεροβάθμια Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Στα εικαστικά δρώμενα της Ελλάδας εμφανίζεται το 1967 στη Θεσσαλονίκη, στην ομαδική έκθεση Μακεδόνων ζωγράφων. Στη τριακονταετία που ακολούθησε συμμετείχε σε πλήθος ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική. Έργα του βρίσκονται σε δημόσια κτίρια και ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Είναι παντρεμένος, ενώ από το 1994 κατοικεί και εργάζεται στη γενέτειρα της μητέρας του, την Κασσάνδρα Χαλκιδικής. Το μυθιστόρημα "Επιστροφή από μια βόλτα στο παρελθόν" (Εκδόσεις Πηγή - iWrite.gr Publications, 2011) γράφτηκε στη Σίβηρη της Χαλκιδικής.
