Συχνά αποστρέφομαι την τέχνη, διότι μου θέτει ερωτήματα για τη ζωή στα οποία δε μπορώ ν'απαντήσω.
Το σκανδαλώδες με τη γραφή είναι ότι πάντα αυτονομείται προς τα κει που φοβάσαι.
Για μερικούς το γράψιμο ταυτίζεται με την αποφυγή του πόνου·
για άλλους, με την αποφυγή της συνειδητοποίησης του πόνου.
Κυκλοφόρησε το έβδομο βιβλίο της ποιήτριας Κλεοπάτρας Λυμπέρη. Πρόκειται για σύντομα αποφθεγματικά κείμενα για την ποίηση και την τέχνη, με χαρακτήρα ημερολογιακής καταγραφής.
Η Κλεοπάτρα Λυμπέρη γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1953. Ασχολήθηκε με τη μουσική (Ελληνικό Ωδείο) και τη ζωγραφική (Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών) χωρίς ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές : "Ο μοτοσικλετιστής θάνατος" (Κάβειρος 1990), "Μικρή φιλαρμονική" (Ίκαρος 1993), "Η πρωτοχρονιά του" (Άγρα 1997), "Το ρήμα πεινάω" (Άγρα 2001), καθώς και το αφήγημα "Φλάουερ" (Άγρα, 2003).
