Η υπόθεσις της τραγωδίας είναι περίπου η ακόλουθος. Φιλόγονος ο βασιλεύς της Αιγύπτου ‒ είχε φονεύσει τον πρεσβύτερον αδελφόν και νόμιμον βασιλέα και σφετερισθή τον θρόνον και την σύζυγον αυτού Ερωφίλην, εξ ης εγέννησε κόρην περικαλλή, Ερωφίλην επίσης κληθείσαν. Εις την αυλήν του Φιλογόνου ανετράφη μετά της Ερωφίλης παις ορφανός (γέννημα του ποτέ Θρασυμάχου βασιλέως της Τζέρτζας, συμμάχου του Φιλογόνου) καλούμενος Πανάρετος. Φιλία και συμπάθεια και ύστερον σφοδρός έρως ανεπτύχθη μεταξύ των δύο ομιλήκων. Ο Πανάρετος διαπρέπει επί ανδρεία και φρονήσει και ως στρατηγός των βασιλικών στρατευμάτων κατατροπώνει τους εις την χώραν του Φιλογόνου εισβάλοντας δύο βασιλείς της Περσίας και της Ανατολής και ελευθερώνει την χώραν. Εις την επινίκειον γιόστραν (κονταροκτύπημα) ο Πανάρετος αναδεικνύεται νικητής και τελεί μυστικά τον γάμον του μετά της Ερωφίλης.
Ο Φιλόγονος θέλει να υπανδρέυση τη μονογενή κόρην μεθ’ ενός εκ των δύο αντιπάλων βασιλέων. Η Ερωφίλη αρνείται, προφασιζόμενη ότι δεν θέλει να αποχωρισθή του πατρός και της πατρίδος. Ο Βασιλεύς όμως ανακαλύπτει τον ένοχο έρωτα και γάμο της θυγατρός με τον Πανάρετο και προβαίνει εις τρομεράν εκδίκησην. Βασανίζει σκληρότατα και φονεύει τον εραστή της θυγατρός, αποκόψας δε την κεφαλήν και τα χείρας και αποσπάσας την καρδία αυτού θέτει εντός λεκάνης και καλέσας την κόρην προσφέρει αυτά ως γαμήλιον δήθεν δώρον εις αυτήν. Η Ερωφίλη αυτοκτονεί επί σκηνής, αι δεν γυναίκες της ακολουθίας φονεύουσιν τον σκληρό τύραννον.
Χορτάτσης, Γεώργιος (1550-περ.1660). Θεατρικός συγγραφέας της Κρητικής λογοτεχνίας. Έγραψε τα έργα: "Ερωφίλη", "Κατζούρμπος" και "Πανώρια". Για την ζωή του ελάχιστα γνωρίζουμε. Φαίνεται ότι διατηρούσε επαφές με Βενετούς ευγενείς, αφού η "Πανώρια" και η "Ερωφίλη" είναι αφιερωμένα στον ευγενή Μαρκαντώνιο Βιάρο και τον δικηγόρο Ιωάννη Μουρμούρη. Το ποιητικό ύφος του διακρίνεται για την επιμελημένη στιχουργική, την περίπλοκη γλώσσα, τις μακροσκελείς προτάσεις, τους συχνούς διασκελισμούς και τα υπερβατά σχήματα.
