Τα "Έσχατα ποιήματα" διαπνέονται από τα κυριότερα πολωνικά αλλά και οικουμενικά ζητήματα τα οποία έχουν απασχολήσει τον Μίγουος ως ποιητή, φιλόσοφο, ιστορικό και φιλόλογο σε όλη τη διάρκεια της δημιουργίας του. Τα βασικά αρχέτυπα του πολιτισμού μας, η αρχαιοελληνική κληρονομιά και η βαθιά αίσθηση του τόπου της καταγωγής του, αποτελούν στη συλλογή αυτή το θεμέλιο πάνω στο οποίο ο ποιητής αρχιτεκτονεί τα οικοδομήματα των προσωπικών, κοινωνικών και πνευματικών εμπειριών του σύγχρονου ανθρώπου. Και αυτές οι αξίες τον οδηγούν, όπως το νήμα της Αριάδνης, ώστε να μην χαθεί στο λαβύρινθο των περίπλοκων διαδρόμων που άφησε πίσω του ο εικοστός αιώνας, καθώς περάσαμε στο κατώφλι της νέας εποχής. Από την οπτική του «ηλικιωμένου σοφού», ο ποιητής αναβιώνει τις σημαντικές αναμνήσεις και εμπειρίες του σε όλο το πεδίο του βίου του, προσφέροντας στον αναγνώστη ένα οικουμενικό έργο τέχνης, συμπυκνωμένο σε λιγότερες από ενενήντα σελίδες, όσα και τα έτη της μακράς και ιδιαίτερα δημιουργικής ζωής του.
Ο Czeslaw Milosz (Τσέσουαβ Μίγουος, 1911-2004), κορυφαίος Πολωνός λογοτέχνης, φιλόλογος και λόγιος του εικοστού αιώνα, τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1980. Γεννήθηκε και έζησε τα νεανικά του χρόνια στη Λιθουανία. Στην εποχή του Μεσοπολέμου εμφανίστηκε ως νέος, ταλαντούχος ποιητής και δημοσίευσε τα πρώτα έργα στο Βίλνιους, τότε πολωνικό πνευματικό κέντρο, όπου σπούδασε νομικά και φιλολογία. Στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, συμμετείχε στον κρυφό, πνευματικό βίο της χώρας. Μετά την απελευθέρωση, εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα της Λαϊκής Δημοκρατίας και υπηρέτησε στις ΗΠΑ και στη Γαλλία. Το 1951 παραιτήθηκε και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι ως λόγιος και συγγραφέας, αντιπολιτευόμενος το φιλοσοβιετικό καθεστώς. Την περίοδο 1960-1993 έζησε στις ΗΠΑ και υπήρξε κορυφαίος ειδικός των πολωνικών και σλαβικών γραμμάτων στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1980, έτος της λαϊκής αναγέννησης της "Αλληλεγγύης" στην Πολωνία, τιμήθηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας και το έργο του, μέχρι τότε απαγορευμένο στην Πολωνία, αναγνωρίστηκε δημοσίως. Το 1993 επέστρεψε στην Πολωνία και έζησε την τελευταία του δεκαετία στην Κρακοβία, δραστήριος στο χώρο των γραμμάτων και του πολιτισμού.
