Συλλογή κειμένων και συνεντεύξεων του Φουκώ, ανέκδοτων στα ελληνικά, που ξεκινούν με ένα από τα σημαντικότερα κείμενα του γάλλου φιλοσόφου (για τον Ζωρζ Μπατάιγ) και ολοκληρώνονται με ένα εξίσου διάσημο κείμενο για τις ετεροτοπίες. Ανάμεσα στο πρώτο και το τελευταίο κείμενο, μια σειρά παρεμβάσεις φωτίζουν τη διαδρομή του Φουκώ, από τις "Λέξεις και τα πράγματα" (κι ακόμη νωρίτερα, από τις πρώτες μελέτες για την ψυχολογία και τη λογοτεχνία) μέχρι την "Ιστορία της σεξουαλικότητας", από την προβληματική της αρχαιολογίας των επιστημών του ανθρώπου μέχρι την προβληματική της αισθητικής της ύπαρξης και των τρόπων υποκειμενοποίησης.
Η συλλογή κειμένων εστιάζεται κυρίως στην πρώτη και την τελευταία περίοδο του στοχασμού του Φουκώ και περιλαμβάνει ορισμένες από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις του γάλλου φιλοσόφου, καθώς και συνεντεύξεις και συζητήσεις για τη φιλοσοφία, την ηθική, τον μαρξισμό, τη γαλλική αριστερά κ.λπ. Ξεχωριστή θέση κατέχει η εκτενής συζήτηση για τον δομισμό και τον μεταδομισμό, όπου ο φιλόσοφος αναφέρεται στην ιστορία του φορμαλισμού και του δομισμού, στην προσωπική του φιλοσοφική διαδρομή, στον καθοριστικό ρόλο του Νίτσε, αλλά και στη σχέση του με τον Φρόυντ και τον Μαρξ, δηλώνοντας επιγραμματικά: "Δεν ήμουν ποτέ φροϋδιστής, δεν ήμουν ποτέ μαρξιστής,
δεν ήμουν ποτέ δομιστής".
Ο Μισέλ Φουκώ (1926-1984) υπήρξε από τους μεγαλύτερους δομιστές κοινωνικούς φιλοσόφους του 20ου αιώνα, γνωστός κυρίως για τις μελέτες του ως προς τις ένννοιες και τους κώδικες μέσω των οποίων λειτουργούν οι κοινωνίες, και ιδιαίτερα ως προς τις "αρχές του αποκλεισμού", με τις οποίες "αποκαθαίρεται" η κοινωνία -όπως για παράδειγμα οι διακρίσεις ανάμεσα στους έμφρονες και τους παράφρονες ή τους νομιμόφρονες και τους παραβατικούς. Στα πιο σημαντικά έργα του Φουκώ συγκαταλέγονται τα εξής: "Τρέλα και παραλογισμός: ιστορία της τρέλας στην κλασική εποχή", "Επιτήρηση και τιμωρία: η γέννηση της φυλακής", "Οι λέξεις και τα πράγματα: μία αρχαιoλογία των επιστημών του ανθρώπου", "Η αρχαιολογία της γνώσης", "Η ιστορία της σεξουαλικότητας".
