Στη μελέτη αυτή εξετάζονται τρία ζητήματα του δικαίου της επιταγής όλα τους κεφαλαιώδους σημασίας για τις συναλλαγές. Πρώτον, προβάλλονται οι προκύπτοντες από την τελευταία νομοθετική παρέμβαση στο αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής (άρθρο 4 παρ. 1 ν. 2408/96) λόγοι άρσης του άδικου χαρακτήρα της πράξης. Δεύτερον, αναπτύσσεται γιατί παρίσταται σήμερα πια απολύτως ενδεδειγμένη η θέσπιση πλήρους αποποινικοποίησης του αδικήματος αυτού. Τρίτον, εξηγείται γιατί δεν πρέπει να θεωρείται επιτρεπτή, αντίθετα με τη μέχρι τώρα νομολογία του Ακυρωτικού, η σύσταση ενεχύρου σε επιταγή εις διαταγήν μέσω οπισθογραφήσεως.
