Το βιβλίο καλύπτει μια ολόκληρη εποχή. Δεν περιορίζεται μόνο στην παραπομπή και στη δίκη
του Ανδρέα Παπανδρέου. Εντάσσει και τα δύο αυτά κορυφαία γεγονότα στο ιστορικό τους πλαίσιο.
Πρόκειται για μοναδικό δικαιοπολιτικό φαινόμενο. Κατηγορούμενος ένας λαοπρόβλητος πολιτικός ηγέτης. Κατήγοροι οι πολιτικοί του αντίπαλοι από ασύμπτωτες πολιτικές δυνάμεις. Δεν έχει ιστορικό προηγούμενο η αθώωσή του. Είκοσι χρόνια μετά την παραπομπή, ο συγγραφέας προτείνει μια ανοιχτή ανάγνωση της δίκης.
Με βασικό εργαλείο τις 7.000 σελίδες των επίσημων πρακτικών της δίκης. Όχι, όμως, αποκλειστικά.
Στο τελευταίο μέρος, ο συγγραφέας επιχειρεί την αναμέτρηση με την Ιστορία. Αναδεικνύει τις θεσμικές αδυναμίες της χώρας. Και την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει κρίσεις.
Διατυπώνει το ερώτημα αν μπορεί να υπάρξει αντίστοιχο όραμα. Και εξομολογείται το φόβο του για επανάληψη παρόμοιων κρίσεων. Για την αποτροπή τους, αναζητά "σοφούς γέροντες" και διατυπώνει τη δική του πρόταση.
Σ' όλα αυτά τα χρόνια της δημιουργίας και των επανειλημμένων κρίσεων, των ξαφνικών θριάμβων και
των απρόβλεπτων πτώσεων, των υψηλών πτήσεων και των ερπετών, των ιλιγγιωδών ταχυτήτων στην επικοινωνία και της υποταγής της σε ασφυκτικούς και αδιαφανείς μηχανισμούς, οι λέξεις έπαυσαν να έχουν το νόημα που τους αποδίδαμε. Ή στέρεψαν από οποιοδήποτε περιεχόμενο. Τουλάχιστον το παραδοσιακό. Αυτό που ξέραμε. Η "κάθαρση" ήταν αίτημα του 1989. "Κάθαρση" κατέληξε να εννοείται η εκδίκηση των αντιπάλων. Και η εξόντωσή τους. Με τα χρόνια, η "κάθαρση" άδειασε από οποιοδήποτε περιεχόμενό της. Κανέναν δεν διαπαιδαγώγησε. Κανέναν δεν απέτρεψε. Κανένας δεν τη φοβάται. Η πολιτική ασκείται σαν να μην υπήρχαν κανόνες. Και αξίες. Σαν να μην υπάρχουν νόμοι.
O Aντώνης Nικολάου Bγόντζας γεννήθηκε στην Aθήνα. Σπούδασε Nομικά, Oικονομικά και Oικονομικά Mαθηματικά στα Πανεπιστήμια Aθηνών, Bόννης και στη Σουηδική Aκαδημία της Φιλανδίας. Δικηγορεί από το 1971. Aπό την αρχή συμμετείχε ως υπερασπιστής σε δίκες που διεκδίκησαν έναν ιδιαίτερο ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Συμμετείχε στην Ομάδα υπεράσπισης του Ανδρέα Παπανδρέου μαζί με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Αντώνη Λιβάνη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Χρήστο Ροκόφυλλο, πρίν και κατα τη διάρεκια της Δίκης στο Ειδικό Δικαστήριο, καθώς και στα αγγλικά δικαστήρια κατά του περιοδικού "Time". Διετέλεσε σύμβουλος στα Yπουργεία Δικαιοσύνης, Προεδρίας, Παιδείας και Yγείας και Γενικός Γραμματέας στα Yπουργεία Yγείας και ΠEXΩΔE. Διηύθυνε το Nομικό Γραφείο του Aνδρέα Παπανδρέου στην τελευταία του θητεία ως πρωθυπουργού. Διετέλεσε μέλος του Eθνικού Συμβουλίου Pαδιοτηλεόρασης, πρόεδρος της Eθνικής Eπιτροπής Iατρικής Hθικής και Δεοντολογίας και μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών. Συμμετείχε στη σύλληψη και υλοποίηση μεγάλων έργων υποδομής: Διεθνές Αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος", "Αττική οδός", "Γέφυρα Ρίου - Αντίρριου", "Εθνική οδός Αθηνών - Θεσσαλονίκης", "Προαστιακός Σιδηρόδρομος στην Αττική", "Ζεύξη του Μαλλιακού Κόλπου" (1993-2004). Βασικός συντάκτης του σχεδίου νόμου για τη δημιουργία του νέου διεθνούς αεροδρομίου στο "Καστέλλι Πεδιάδος" στην Κρήτη (2003-2004). Για πέντε χρόνια είχε την ευθύνη τακτικών εκπομπών πολιτικού περιεχομένου στο ραδιοφωνικό σταθμό "Σκάι". Aρθρογράφησε σε τακτική βάση στην εφημερίδα "Tα Nέα", σήμερα συνεχίζει στη "Nέα Kρήτη" και έκτακτα σε εφημερίδες πανελλαδικής και περιφερειακής κυκλοφορίας.
