Όταν γράφτηκε η "Δολοφονία" τα κομπιούτερς ήταν ακόμα μια αμυδρή σκιά στον ορίζοντα. Σήμερα το "μελλοντολογικό μέλλον" μάς έχει προλάβει και ξεπεράσει. Ο τελευταίος Πρόεδρος ετοιμάζεται, αλλά όχι αμαχητί, να παραδώσει τα κλειδιά της εξουσίας στις μηχανές. Σ' ένα αποστειρωμένο πια περιβάλλον μιας ανώτερης εποχής παίζει το παιγνίδι του "φυσιολογικού" εγκέφαλου εναντίον του μηχανικού. Μόνο που το παιγνίδι περιπλέκεται από την ύπαρξη ενός τρίτου -του ανθρώπινου αντι-εγκέφαλου που συμβολίζεται από το Τέρας. Στο δειλινό αυτό της ανθρώπινης εξουσίας συμβαίνουν πράγματα κωμικά και τραγικά, χρωματισμένα πάντοτε από μια νοσταλγία του παρελθόντος. Ο αναγνώστης πριν κλείσει η φουτουριστική αυτή μπαλάντα μ' ένα απροσδόκητο τέλος, θα διακρίνει τα αμυδρά στίγματα της εποχής μας μέσα σ' ένα ουτοπικό μέλλον, που από καιρό πια έχει προβληθεί από τους στοχαστές μας.
