Τα έτη 1996-2003 αποτελούν για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας μια περίοδο εκσυγχρονισμού και υπέρβασης των αδιεξόδων που είχαν συσσωρευτεί τα προηγούμενα χρόνια. Η πορεία αυτή συνάντησε όμως μεγάλες αντιστάσεις. Ο παρών τόμος καλύπτει αυτή την περίοδο και το μεταβατικό έτος που προηγήθηκε (1995). Η έμφαση είναι στα βαλκανικά ζητήματα, αλλά θίγονται και άλλα μείζονα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος, όπως ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός, το κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά, καθώς και ζητήματα της διεθνούς πολιτικής, όπως το Ιράκ και η τρομοκρατία.
Το βιβλίο αποτελείται από 47 αυτόνομα κείμενα παρέμβασης που παρακολουθούν και σχολιάζουν την εξωτερική και ευρωπαϊκή μας πολιτική, αναδεικνύοντας τη σταθερή πάλη ανάμεσα στην παραδοσιακή ελληνική προσέγγιση και τον εκσυγχρονισμό. Κεντρικές ιδέες που τα διατρέχουν είναι η αντίθεση στον εθνικισμό, η στήριξη του ευρωπαϊκού δρόμου των Βαλκανίων και της Τουρκίας, η αντίθεση στην επαναχάραξη συνόρων, ο σεβασμός των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και η στήριξη πολυπολιτισμικών κοινωνιών, η ομοσπονδιακή επιλογή για την Ευρώπη.
Ο εκσυγχρονισμός της εξωτερικής πολιτικής έχει μια έντονα οριζόντια διάσταση όσον αφορά το πολιτικό σύστημα, αφού η σχετική διαχωριστική γραμμή διαπερνά όλα περίπου τα κόμματα. Ταυτόχρονα όμως, η εξωτερική πολιτική βρίσκεται μέσα στο πεδίο της πολιτικής και της διαίρεσης αριστερά/δεξιά.
Ο Σωτήρης Βαλντέν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε οικονομικά στη Σουηδία και το Παρίσι και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και γενικός γραμματέας διεθνών οικονομικών σχέσεων στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Από το 1996 εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και κατά την περίοδο 2000-2003 είχε αποσπαστεί στο Υπουργείο Εξωτερικών ως σύμβουλος του υπουργού. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Μελετών του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου των Βρυξελλών, και διδάσκει εκεί καθώς και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και πολλά άρθρα σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και εφημερίδες. Η ειδίκευσή του είναι τα ευρωπαϊκά θέματα, τα Βαλκάνια και η διεύρυνση.
Έλαβε ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα στην Ελλάδα και το εξωτερικό από τις γραμμές του Ρήγα Φεραίου και του ΚΚΕ (Εσωτ.). Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε ηγετικό στέλεχος του Ρήγα Φεραίου, του ΚΚΕ Εσωτερικού και της "Ελληνικής Αριστεράς". Συμμετείχε στο Συνασπισμό ως το 1995. Το 2002 προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ.
Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.
