Η ελληνική φιλοσοφία κατά την βυαζαντινή περίοδο

Θεμελιώδης προβληματική της μελέτης μας είναι η έρευνα της φύσεως, της ουσίας και της μορφής της ελληνικής φιλοσοφίας της βυζαντινής περιόδου, τόσον ως παραδόσεως όσον και ως δημιουργίας, υπό την εξαιρετικήν της ιδιοτυπίαν, ως στοχασμού και ερεύνης των ανθρωπίνων προβλημάτων, παραλλήλως προς τον διαμορφούμενον χριστιανισμόν, τόσον ως δογματικήν διδασκαλίαν όσον και ως πίστην, και ως βίωμα ζωής των λογίων, καθώς και του λαού της αυτοκρατορίας. Το γε νυν έχον, το μετά χείρας βιβλίον θεωρείται ως μια ελάχιστη συμβολή τόσον στη μελέτη του προβλήματος της ελληνικής φιλοσοφίας κατά την βυζαντινήν της περίοδον, όσον και στη, δια της ιστορικής και συστηματικής ερμηνείας του, αντιμετώπιση των πολλαπλών επιθέσεων εναντίον της πνευματικής, πολιτιστικής, πολιτισμικής και εθνικής ταυτότητος του Ελληνισμού, του οποίου η πνευματική πορεία ουδέποτε ανεκόπη. Του γεγονότος αυτού η Ελληνική Φιλοσοφία είναι αδιάψευστη μαρτυρία.