Η γεωπολιτική της παγκόσμιας ενέργειας έχει αλλάξει σημαντικά από τις αρχές του 21ου αιώνα. Παρά την αυξανόμενη σημασία του φυσικού αερίου, η οποία εξετάζεται στην παρούσα μελέτη, μαζί με αυτήν του ηλεκτρισμού, καίρια σημασία εξακολουθεί να κατέχει το πετρέλαιο. Δύο κράτη μέλη του ΟΣΕΠ, η Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν, κατέχουν δυσανάλογα σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του τρόπου με τον οποίον τελικά ισορροπεί η παγκόσμια αγορά πετρελαίου. Παρομοίως, διάφορα άλλα κράτη μέλη του ΟΣΕΠ παίζουν σημαντικό ρόλο στο ζήτημα-κλειδί της μεταφοράς ενέργειας. Στα πλαίσια όμως των σχέσεων ΕΕ - Ρωσίας -και επομένως στα πλαίσια του ΟΣΕΠ- τόσο η Ρωσία, ως ο μεγαλύτερος παραγωγός ενέργειας στον κόσμο, όσο και η ΕΕ, ως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ενέργειας στον κόσμο μπορούν να ωφεληθούν από μία μεταξύ τους μακροπρόθεσμη στρατηγική συμφωνία που να οδηγεί στην αμοιβαία ενεργειακή ασφάλεια.
Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό να συνεισφέρει στην ανάπτυξη μιας ενεργειακής στρατηγικής για τον ΟΣΕΠ και αποτελεί σημαντική συνεισφορά στην ερευνητική προσπάθεια που ξεκίνησε το ΔΙΚΕΜΕΠ στη διάρκεια των προηγούμενων ετών και η οποία εστιάζει κυρίως σε ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή του Εύξεινου Πόντου.
Ο John Roberts ειδικεύεται σε ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας καθώς και σε θέματα που αφορούν στις σχέσεις μεταξύ ενέργειας, οικονομικής ανάπτυξης και πολιτικής. Εργάζεται στην εταιρεία συμβούλων Platts, έναν από τους μεγαλύτερους παρόχους πληροφοριών για ζητήματα ενέργειας στον κόσμο. Προτού συνεργαστεί με την Platts, είχε τη δική του συμβουλευτική εταιρία, τη Methinks, η οποία ειδικευόταν σε ζητήματα ενέργειας και ανάπτυξης στην περιοχή της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής. Μερικά από τα βιβλία του είναι "Caspian Pipelines" (London: Royal Institute of International Affairs, 1996), καθώς και το "Visions and Mirages, The Middle East in a New Era" (Edinburgh: Mainstream, 1995). Από το 1991 μέχρι το 1996 υπήρξε ο επιμελητής του Middle East Monitor, ενός μηνιαίου ενημερωτικού δελτίου αναφορικά με την πολιτική οικονομία και το επενδυτικό περιβάλλον της Μέσης Ανατολής, ενώ από το 1997 μέχρι το 2000 υπήρξε επιμελητής του Financial Times Energy Economist. Δίνει συχνά διαλέξεις στα πιο γνωστά ανά τον κόσμο ινστιτούτα που σχετίζονται με την ενέργεια, τις διεθνείς σχέσεις και την οικονομία, ενώ επίσης έχει διοργανώσει ημερίδες εξάσκησης δημοσιογράφων για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
