Σκοπός της μελέτης είναι η κατανόηση και η ερμηνεία της έννοιας του κάλλους στο Διονύσιο Αρεοπαγίτη, ο οποίος πιθανότατα υιοθέτησε το θεολογικοφιλοσοφικό σύστημα του δασκάλου του, του Πρόκλου. Ο Διονύσιος βασίζει τη χριστιανική κοσμοθεωρία του στη νεοπλατωνική μεταφυσική και οντολογιά. Γνώριζε καλά την πλωτινική θεωρία των υποστάσεων και ειδικότερα τις οντολογικές διακρίσεις της κοσμοθεωρίας του Πρόκλου. Παράλληλα εμπνέεται από τον πλατωνικό και πλωτινικό έρωτα και παρουσιάζει την πηγή της αληθινής ωραιότητας, το Θεό, ο οποίος με την ερωτική διάθεσή του προς το κτιστό δημιούργημα, παρέχει την καλλοποιό δύναμή του και ταυτόχρονα παροτρύνει το δημιούργημά του σε μία αγαπητική σχέση με Αυτόν.[...]
