Ο ιδιότροπος Θεόφιλος στην εκλογή συζύγου είχε προετοιμάσει την τολμηρή φράση: "Ως άρα εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα". Η Κασσιανή προς την οποία απευθύνθηκε παρ' ότι ευρέθηκε εξαπίνης εύστροφα του έδωσε την πρέπουσα απάντηση: "Ναι ω βασιλεύ, αλλά και εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττονα", εννοώντας την Παναγία.
Ποτέ μάλλον η αξιοπρέπεια της γυναίκας δεν ανέβηκε τόσο υψηλά και δημόσια, όσο με τα λόγια αυτά της ευγενικής αρχοντοπούλας Κασσιανής μπροστά σ' ένα αυτοκράτορα που η μ αποστόμωσή του εκ των λόγων της θα κέρδιζε τον μεγαλύτερο θρόνο της Οικουμένης. Η Θεοδώρα που επέλεξε, χρωστάει το θρόνο στην εξυπνάδα της Κασσιανής. Και όλα πλέον πήραν το δρόμο του Θεού. Έγινε μοναχή. Ασχολήθηκε με τα σπουδαία της ζωής με το μέσα κάλλος και πλέον δεσπόζει στον κόσμο των αξιών και του πνεύματος. Ως ταλαντούχος και ποιήτρια έγραψε κείμενα που παραμένουν διαχρονικά. Αν και δεν εκάθησε σε επίγειο θρόνο, οι γενεές των πιστών υποκλίνονται και κάθε Μεγάλη Τρίτη παρακολουθούν το μελοποιημένο τροπάριό της με την "εν πολλαίς αμαρτίαιες περιπεσούσα γυνή", την γυναίκα της Ευαγγελικής περικοπής, την εκ βαθέων μετανοήσασα, αφού γι' αυτή, ο "ζοφώδης και ασέληνος έρως της αμαρτίας" ήταν παρελθόν.
