Εκείνο που χαρακτηρίζει έναν αλήτη όλων των εποχών είναι η μη ολοκλήρωσή του σαν άτομο, μέσα στα πλαίσια μιας οργανωμένης κοινωνίας, μια απώθηση για την κανονική συμμετοχή του στις θεμελιώδεις λειτουργικές δραστηριότητες που έχει θεσπίσει η κοινωνία στην οποία ζει. Χαρακτηριστικό είναι ότι τον "ταξιδιάρη" αλήτη δεν τον αναγνωρίζει σαν "δικό της μέλος" καμιά κατεστημένη κοινωνία. Ένας αλήτης ή ένας περιπλανώμενος αλήτης νοιώθει τον εαυτό του παντού ξένο. Δεν έχει συναισθηματικούς ή τοπικιστικούς κοινωνικούς δεσμούς και προσηλώσεις. Δεν έχει οικογένεια, δεν είναι ψυχικά προσκολλημένος σε ένα ορισμένο μέρος, δεν έχει επάγγελμα και στερείται βασικών μέσων συντήρησης. Δεν συμμορφώνει τη συμπεριφορά του στους παραδοσιακούς τρόπους και τις αξίες της κοινωνίας όπου περιπλανιέται. Η περιπλάνηση που πηγάζει από την ειδική αυτή κατάσταση είναι χαρακτηριστικό της αλητείας, αλλά όχι και το χαρακτηριστικό της γνώρισμα.
