Η Αμαλία ζει μόνη στο σπίτι με την ολάνθιστη παραδεισένια αυλή και την καγκελόπορτα που αναγγέλλει την είσοδο των αγαπημένων της. Κι εκεί, ανάμεσα στα μυριάδες λουλούδια, μια πήλινη γλάστρα μ' ένα έργο ζωγραφικής.
Ήρεμη, γενναιόδωρη, χαμογελαστή, με μια τεράστια αγκαλιά για όλους και περισσότερο για τρία μικρά κορίτσια. Η ανιψιά της, Δέσποινα, και οι δύο φίλες της, Ελένη και Σοφία, την έχουν πάντα πλάι τους, φύλακα-άγγελο σε κάθε στραβοπάτημα, σε κάθε επικίνδυνη στροφή της ζωής. Όσο όμως τα κορίτσια μεγαλώνουν, ο έλεγχος χάνεται. Η Αμαλία παλεύει για να κρατήσει τις ισορροπίες υποκαθιστώντας τον ρόλο των γονέων, ενώ ένας μεγάλος έρωτας αναδύεται από τα έγκατα του παρελθόντος ξυπνώντας μνήμες και αισθήσεις.
Θα καταφέρει η Αμαλία να εμποδίσει την καταστροφή που έρχεται; Θα λυθεί ποτέ η απορία των κοριτσιών, ποιος είναι ο άντρας στην πήλινη γλάστρα, γιατί εξαφανίστηκε από τη ζωή της Αμαλίας και γιατί εκείνη δεν επιδίωξε ποτέ να κάνει οικογένεια;
Ένα μυθιστόρημα που υμνεί τον έρωτα και τη φιλία.
Η Φρόσω Αποστόλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων στο Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και έκανε εξειδίκευση στο παθολογοανατομικό εργαστήριο του Γ.Ν. Παπαγεωργίου. Η λογοτεχνία την κέρδισε από την παιδική της ηλικία. Διάφορες ιστορίες γεννιούνταν στο μυαλό της και ξεκίνησε να τις καταγράφει, ώσπου κατάλαβε πως η συγγραφή είναι ένα κομμάτι του εαυτού της που χωρίς αυτό η ζωή της θα ήταν άνοστη. Έτσι, το 2011 ολοκλήρωσε το πρώτο της ανέκδοτο μυθιστόρημα με τίτλο "Η νοσταλγία των αρωμάτων".
Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος και ιδρυτικό μέλος της ομάδας "Το Ράφι της Αγάπης", που το 2016 δημιούργησε την πρώτη δανειστική βιβλιοθήκη στον Σύλλογο Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία στη Θεσσαλονίκη.
Όνειρό της είναι να κρατά συντροφιά στους αναγνώστες μέσα από τα πονήματά της και να μιλά για φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία μας και την ελληνική οικογένεια.
