Με το πόνημα αυτό επιχειρείται η ερμηνεία ενός νέου διεθνούς νομοθετήματος, με το οποίο τροποποιείται ριζικά η Διεθνής Σύμβαση των Αθηνών του 1974 για τη θαλάσσια μεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους. Το νέο αυτό νομοθέτημα ρυθμίζει τις κρισιμότερες πτυχές της σύμβασης θαλάσσιας μεταφοράς επιβάτη αντιμετωπίζει τον επιβάτη ως καταναλωτή, δηλαδή ως αδύνατο συμβαλλόμενο μέρος που χρήζει προστασίας και ιδιαίτερης μεταχείρισης, επιβάλλει δε βαρύ φορτίο στον αντισυμβαλλόμενο θαλάσσιο μεταφορέα.
