τόπο. Προσπερνούν καθημερινά την μάντρα που έγινε η ομαδική εκτέλεση από τους Γερμανούς και δεν γνωρίζουν τίποτα. Και όμως οι άνθρωποι αυτοί, χωρίς ούτε οι ίδιοι να το γνωρίζουν, έχουν την ίδια στάση ζωής όπως οι παππούδες και οι πατεράδες των παππούδων τους. Έχει περάσει στους νεώτερους το πνεύμα της υπερηφάνειας , της δημοκρατικότητας και της αλληλεγγύης. Είναι σαν να τους ορίζουν αόρατες κατευθύνσεις.
Αυτός ο τόπος στοιχειώνεται από ένα παρελθόν που δεν είναι πια παρόν, αλλά ούτε απόν είναι.
