Πέρα απ' τον άγριο παραλογισμό της συμβίωσής μας ίσως αποκομίσαμε κάτι, όπως ακριβώς οι θεριστές τον παλιό καιρό που έβγαιναν στα θερισμένα χωράφια και μάζευαν ό,τι είχε απομείνει απ' τη σοδειά για να φτιάξουν ένα καρβέλι ψωμί. Όταν κι οι δυο μας θα έχουμε πια πεθάνει, ίσως κάτι να ξεχωρίσει μέσα απ' το χάος, ένα τελευταίο ίχνος αγάπης, όπως η βέρα στο ραφάκι. Κι ίσως τα παιδιά των παιδιών μας να κοιτάζουν τις φωτογραφίες μας και να καμαρώνουν για μας απλώς και μόνο επειδή ζήσαμε σε τούτη τη γη και θα 'πρεπε να μας τιμήσουν τουλάχιστον γι' αυτό. Και κάπου εκεί ίσως υπάρχει μια ευλογημένη γωνιά όπου θα συναντηθούμε, κι όλη η ομίχλη της ζωής θα διαλυθεί και θα 'μαστε δυο εραστές με καλύτερη αμφίεση. Κι ανυπομονούσα γι' αυτό.
Ο Σεμπάστιαν Μπάρυ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1955 και σπούδασε στο περίφημο Τρίνιτι Κόλετζ της γενέτειρας του. Ξεκίνησε γράφοντας τα θεατρικά έργα "Boss Grady' s Boys" (1988), "The Steward of Christendom" (1995), "Our Lady of Sligo" (1998), "The Pride of Parnell Street" (2007), και το 1998 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, το "The Whereabouts of Eneas McNulty" (στα ελληνικά "Η οδύσσεια του Ινίας ΜακΝάλτυ", από τις εκδόσεις Πόλις). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Annie Dunne" (2002), "A Long Long Way" (2005, στα ελληνικά "Μακριά, πολύ μακριά", από τις εκδόσεις Πόλις), το οποίο βρέθηκε στη βραχεία λίστα του βραβείου Μπούκερ. Στην ίδια θέση βρέθηκε και το 2008 με το μυθιστόρημα του "The Secret Scripture" ("Η μυστική γραφή", μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009). Έχει κερδίσει πολλά έγκυρα βραβεία της Ιρλανδίας και της Μ. Βρετανίας.
