Η σπηλιά της γνώσης

[...] Ν' ανοίξουνε την καρδιά και το μυαλό μας, και να είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε κάποιες Αλήθειες ... αλλιώτικες από τις άλλες. Δεν λέω να δεχτούμε, απλά να ακούσουμε. Κι ας μην κολλάει με αμφισβήτηση το μάτι μας στη λέξη "Αλήθεια". Σίγουρα, η Αλήθεια είναι μία: αυτή του Δημιουργού και των Ανώτατων Πνευματικών Όντων. Η δική μας - η ανθρώπινη - είναι σχετική. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος σηκώνει τα μάτια ψηλά, απλώνει τα χέρια, προσπαθώντας να ανακαλύψει, να φτάσει αυτήν την Ουράνια Αλήθεια. Και οι Ανώτερεs Δυνάμειs, απλόχερα, του έστειλαν αρωγούς σ' αυτή του την προσπάθεια: Φιλόσοφοι, Μύστεs, Προφήτεs, μεγάλοι Δάσκαλοι, όλοι εδώ! Σ' αυτόν τον ταλαίπωρο -μα και χώρο εκδήλωσης του θεϊκού Σχεδίου- Πλανήτη. Κι όταν το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, το ίδιο το θεϊκό Πνεύμα, μετουσιώθηκε σε σάρκα. Και είχε την τύχη αυτή η Γη, να δεχτεί μέσα Της το αίμα Του, χαρίζοντάς Της έτσι το δικαίωμα, να προσπαθήσει να γίνει κάποτε -έστω και μετά από χιλιετίες- ο Πλανήτης Της Αγάπης! Οι αιώνες κυλούσαν και οι Ουρανοί δεν εφείδοντο βοηθείας προς τον άνθρωπο: Άγιοι, Ασκητές, φωτισμένοι Εφευρέτες, Ερευνητές και Επιστήμονες, χάρισαν την πολύτιμη Σοφία και Γνώση τους στην Ανθρωπότητα. Όμως η Τεχνολογική εξέλιξη και η άνθηση των Επιστημών κατά τις τελευταίες εκατονταετίες -ενώ ήταν απαραίτητες για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής του- απέσπασαν τον άνθρωπο από την επαφή του με το Ανώτερο Πνευματικό επίπεδο. [...] Θέλησα -διδακτικά βέβαια στην αρχή και χωρίς καμιά προσωπική φιλοδοξία- να μοιραστώ τις εμπειρίες μου και με άλλους αναζητητές της Αλήθειας, προσπαθώντας να βάλλω κι εγώ έναν λιθαράκι, τόσο δα, σ' αυτό που προσπαθεί να χτίσει η Νέα Εποχή. [...] (από το εισαγωγικό κείμενο)