Όταν η καινοφανής επιστήμη της πολυπλοκότητας βρίσκει την εφαρμογή της στην ανάλυση της κοινωνίας.
Τα περισσότερα βιβλία σχετικά με τη θεωρία του χάους και της πολυπλοκότητας πραγματεύονται το θέμα τους υπό το πρίσμα της φυσικής, της χημείας, των μαθηματικών, της βιολογίας και του μάνατζμεντ. Αντίθετα, σε αυτό το κριτικό δοκίμιο η συγγραφέας εστιάζει στην κοινωνική σκέψη, όπως αυτή επαναπροσδιορίζεται υπό την επίδραση των επιστημών της πολυπλοκότητας, καλύπτοντας έτσι ένα κενό στην ελληνική βιβλιογραφία. Κυρίως, όμως, υπερβαίνοντας την απλή παράθεση των πολλαπλών ερμηνευτικών εκδοχών και ερευνητικών τάσεων της διεθνούς βιβλιογραφίας, επιχειρεί να αναδείξει τη βαρύνουσα σημασία και την πρωτοτυπία αυτής της «στροφής στην πολυπλοκότητα».
Ο κοινωνικός κονστρουκτιβισμός επέβαλε έναν ευρύτερο σκεπτικισμό ως προς την εγκυρότητα και την αξία των γνώσεών μας, που τείνει να ακυρώσει κάθε επιστημονικό γνωστικό κεκτημένο. Συνεπώς, η θεραπεία και η διάσωση του κοινωνιολογικού εγχειρήματος από τα αδιέξοδά του προέρχονται από μια πρωτότυπη επαναπραγμάτευση του ανοιχτού και πολύπλοκου κοινωνικού κόσμου, πέρα και πάνω από το ασφυκτικό πλαίσιο της συμβολικής-γλωσσικής του διάστασης.
Αυτό το νέο επιστημονικό παράδειγμα που προσδιορίζεται ως «στροφή στην πολυπλοκότητα» μπορεί να αποτελέσει μια επιστημονική επανάσταση και, επομένως, μια ρήξη με το παρελθόν τόσο στο φυσικοεπιστημονικό πεδίο, όσο και στους κόλπους των κοινωνικών επιστημών.
Το βιβλίο απευθύνεται σε μελετητές, φοιτητές και διδάσκοντες των κοινωνικών και των θετικών επιστημών.
Η Παναγιώτα Γεωργοπούλου σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Απέκτησε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα D.E.A Histoire et Civilisations στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS) και στη συνέχεια εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της στο Universite Paris VIII, Saint-Denis Vincennes με ερευνητικό αντικείμενο το καθεστώς της κοινωνικοπολιτικής «ουδετερότητας» της τεχνολογίας και της επιστήμης στις δυτικές κοινωνίες. Δίδαξε ως Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό (ΣΕΠ) στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και σήμερα διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Στις δημοσιεύσεις της περιλαμβάνονται μελέτες για τη σύγχρονη κοινωνική θεωρία με ιδιαίτερη έμφαση στη μεταουμανιστική στροφή, στην επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών και στις κοινωνικοπολιτικές όψεις των νέων τεχνολογιών.
