Ποτέ ξανά ένα μυθιστόρημα δεν παγίδευσε τον πόνο στις σελίδες του και δεν εξέθεσε το θάνατο με τόση μαεστρία, όσο αυτό το μυθιστόρημα του Ματ Κοέν. Ποτέ ξανά η ενσάρκωση της οδύνης και του σπαρακτικού πόνου που γεννιέται από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, δεν αποδόθηκε τόσο δυνατά και αποτελεσματικά σε μυθιστορηματικό πλαίσιο, όσο σ' αυτό το σπάνιο βιβλίο του Καναδού συγγραφέα.
[...]
Ο Ματ Κοέν γεννήθηκε το 1942 στο Κίνγκστον του Οντάριο και σπούδασε πολιτική φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Τορόντο, την οποία δίδαξε, στη συνέχεια, στο πανεπιστήμιο Μακ Μάστερ, στα τέλη της δεκαετίας του '60. Από το 1969, οπότε ξεκίνησε η συγγραφική του δραστηριότητα, ασχολήθηκε με διάφορα είδη -μυθιστορήματα, διηγήματα, ποίηση, μεταφράσεις καθώς και ιστορίες για παιδιά- γράφοντας περισσότερα από είκοσι βιβλία.
Τιμήθηκε με σημαντικά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Λογοτεχνίας του Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά (Governor General's Literary Award), το 1999, για το μυθιστόρημά του "Elizabeth and after" (ελλ. τίτλος "Και το λίγο φως στη νύχτα φτάνει"). Το έργο του μεταφράστηκε σε όλο τον κόσμο, ενώ ο ίδιος θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του Καναδά. Η Μάργκαρετ Άτγουντ έγραψε γι' αυτόν: "πίσω από την ευφυία και τη ζωντάνια του ήταν ένας γλυκύς ρομαντικός". Έφυγε νωρίς από τη ζωή, τον Δεκέμβριο του 1999, από καρκίνο του πνεύμονα, πρόλαβε όμως να αφήσει πίσω του ένα σημαντικό έργο.
Το ελληνικό κοινό τον γνώρισε, τον εκτίμησε και τον αγάπησε με τα μυθιστορήματα "Και το λίγο φως στη νύχτα φτάνει" ("Elizabeth and after"), "Το βιβλιοπωλείο των κρυφών μηνυμάτων" ("The bookseller"), "Η τελευταία φορά που τον είδα" ("Last seen") και "Συναισθηματική αριθμητική" ("Emotional arithmetic"). Άλλα έργα του είναι η σειρά των "μυθιστορημάτων του Σάλεμ": "The disinherited" (1974), "The colours of war" (1977), "The sweet second summer of Kitty Malone" (1979), "Flowers of darkness" (1981), και οι συλλογές διηγημάτων "Cafe Le Dog", "Living on water" (1988) και "Lives of the mind slaves" (ανθολογία, 1994).
